Les eaux montent (Lu Ji)

Illustration: Shan Sa
    
Les eaux montent

Mon service prend fin et je descends les marches du palais
Repos du soir — je gagne enfin mes appartements
L’éclair hurlant éclate dans la nuit pleine
Les flèches de lumière vive rayent les ténèbres
De noirs nuages harcèlent les tours vermillonnes
Et le vent frappe le linteau des fenêtres.
L’eau s’écoule bouillonnante par les gouttières du toit
Des flaques jaunes noient les degrés aveugles des terrasses
Les cieux dénués s’engrènent impassibles sans se déchirer
De larges voies d’eau rejoignent abondantes un canal englouti
À Liang et Ying, les cultures meurent sous les flots du ciel
Des paysans vagabonds passent devant les bras furieux du fleuve
Les eaux montent inlassables et changent nos vies en ruine marine.

(Lu Ji)

(261-303)

Recueil: Nuages immobiles Les plus beaux poèmes des seize dynasties chinoises
Traduction: Alexis Lavis
Editions: l’Archipel

LA JEUNE MORTE SAUTE (Christian Bobin)

LA JEUNE MORTE SAUTE
à pieds joints
dans une flaque de lumière.

(Christian Bobin)

Illustration

 

Les pins, les nuages et le ciel (Michel Houellebecq)

Les pins, les nuages et le ciel
Se reflètent en foyers mobiles
Un bref croisement de pupilles,
Chacun repart vers l’essentiel.

La souple surface des prés
Imite la peau cervicale,
La journée s’agite et s’étale ;
Retour au calme. Le jeu diapré

Des masses d’air en flaques huileuses
Qui circulent entre les collines
Capte nos intuitions, les ruine ;
L’après-midi est amoureuse.

Les noyaux de conscience du monde
Circulent sur leurs pattes arrière
Entre l’espace et sa lisière ;
Chacun sait que la Terre est ronde.

Chacun sait qu’il y a l’espace
Et que son ultime surface
Est dans nos yeux, et nous ressemble
(Ou qu’il ressemble à nos cerveaux,
Comme le modèle au tableau) ;
Quand nous tremblons, le monde tremble.

L’anneau de nos désirs
Se formait en silence
Il y a eu un soupir,
L’écho d’une présence.

Quand nous traverserons la peur
Un autre monde apparaîtra
Il y aura de nouvelles couleurs
Et notre coeur se remplira
De souffles qui seront des senteurs.

(Michel Houellebecq)

Illustration: Alexandre Pavlenko

Hiver (Pierre Menanteau)

Hiver

Au nom de ce vent dur qui transperce la terre,
Vieillarde qui s’en va dans son mince manteau;
Au nom du jour où tourne un restant de lumière
Dont le glacis bleuit la flaque ou le corbeau;
Au nom des arbres nus tendant quelques brindilles
Vers ce vieux colporteur qui, toujours courroucé,
Leur impose en passant ses pelotes d’aiguilles
Et dérobe la branche avant de s’écarter,
Faites chauffer le vin et griller la châtaigne,
Et là, près des tisons qui réchauffent la chair,
Prenez garde surtout qu’en vos coeurs ne s’éteigne
Ce feu, cet autre feu qui conjure l’hiver.

(Pierre Menanteau)

 

 

Tu passes des nuits à guetter des pas inconnus (Jean-Baptiste Besnard)

Tu passes des nuits à guetter
Des pas inconnus
Fraîche est la brise à ton corps brûlant
Silhouette reflétée par les flaques
Tu erres dans la prairie verte
Et les champs bleus au crépuscule

(Jean-Baptiste Besnard)

Illustration: Caspar David Friedrich

 

Nuages dans les flaques (Anne Tardy)

Nuages dans les flaques,
marcher
dans le ciel

(Anne Tardy)

Illustration

 

Aujourd’hui, le dégel (Marina Tsvétaïéva)

Illustration: Jill Battaglia
    
Aujourd’hui, le dégel, aujourd’hui,
Debout, près de la fenêtre, de nouveau
Apaisée, regard dégrisé, plus encore,
Et ma poitrine — plus libre.

Je ne sais pourquoi. Peut-être
L’âme simplement fatiguée,
Et sans envie de toucher
Au crayon rebelle.

Debout, ainsi, dans le brouillard —
Au loin du bien et du mal,
Je tambourine d’un doigt léger
Sur la vitre qui vibre à peine.

Ni meilleure ni pire — par l’âme,
Que le premier venu — au hasard —
Ou que les flaques dans lesquelles
Le ciel répand ses perles,

Ou qu’un oiseau qui passe,
Ou qu’un chien qui erre, ou,
Même, qu’une chanteuse pauvre
Qui ne m’a pas fait pleurer.

Déjà, mon âme a retrouvé
L’art subtil de l’oubli.
Dégel, aujourd’hui, dans l’âme,
Pour le vaste sentiment.

(Marina Tsvétaïéva)

 

Recueil: Insomnie et autres poèmes
Traduction:
Editions: Gallimard

PASSE-TEMPS (Mario Benedetti)

Illustration: Patrick von Kalckreuth
Poem in French, English, Spanish, Dutch and in Arabic, Armenian, Bangla, Catalan, Chinese, Farsi, German, Greek, Hebrew, Hindi, Icelandic, Indonesian, Irish (Gaelic), Italian, Japanese, Kiswahili, Kurdish, Macedonian, Malay, Polish, Portuguese, Romanian, Russian, Serbian, Sicilian, Tamil, Turkish
    
Painting by Patrick von Kalckreuth, Germany 1892-1970

Poem of the Week Ithaca 710, “PASTIME”,
Mario Benedetti, Uruguay (1920 – 2009)

from “Antología poética”, Alianza Editorial, Madrid

– All translations are made in collaboration with Germain Droogenbroodt –

PASSE-TEMPS

Dans notre enfance
les personnes âgées avaient trente ans
une flaque était un océan
la mort simple et douce
n’existait pas

plus tard, jeunes gens
les hommes étaient vieux à quarante ans
un étang était un océan
la mort n’était
qu’un mot

et quand nous nous mariions
les vieux avaient cinquante ans
un lac était un océan
et la mort était la mort
des autres

à présent, instruits par l’expérience
la vérité pèse de tout son poids
l’océan est enfin l’océan
mais la mort commence
à devenir la nôtre.

(Mario Benedetti)

, Uruguay (1920 – 2009)
Traduction Germain Droogenbroodt – Elisabeth Gerlache

***

PASTIME

When we were kids,
the old men were about thirty,
a puddle was an ocean
death flat and even —
didn’t exist.

Then when we were teens,
old men were people in their forties,
a pond was an ocean —
death only
a word

By the time we got married,
the old people were in their fifties,
a lake was an ocean
— death was the death
of the others.

Now veterans,
we’ve caught up with the truth,
the ocean is at last the ocean—
but death starts
to be ours.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Translation Germain Droogenbroodt – Stanley Barkan

***

PASATIEMPO

Cuando éramos niños
los viejos tenían como treinta
un charco era un océano
la muerte lisa y llana
no existía

luego cuando muchachos
los viejos eran gente de cuarenta
un estanque era océano
la muerte solamente
una palabra

ya cuando nos casamos
los ancianos estaban en cincuenta
un lago era un océano
la muerte era la muerte
de los otros

ahora veteranos
ya le dimos alcance a la verdad
el océano es por fin el océano
pero la muere empieza a ser
la nuestra.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)

***

TIJDVERDRIJF

In onze kindertijd
waren oude mensen dertig jaar oud
een plas was een oceaan
de dood effen en vlak
bestond niet

later, als jongeren,
vonden wij mensen op hun veertigste oud
een vijver was een oceaan
de dood slechts
een woord

en toen we huwden
waren ouderlingen zo’n vijftig jaar oud
een meer was een oceaan
en de dood was de dood
van de anderen

nu, door de ervaring geleerd
kreeg de waarheid haar gewicht
de oceaan is uiteindelijk de oceaan
maar de dood begint
onze dood te worden

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Vertaling Germain Droogenbroodt

***

هواية

عندما كنا أطفالا
كان الرجال الكبار في الثلاثينيات
كانت البركة تبدو كمسطحا لمحيط الموت
ولم يكن هو..

عندما كنا أطفالا
كان الرجال الكبار أناس في الأربعينيات
كانت البركة التي تبدو كمحيط الموت مجرد كلمة فقط

عندما تزوجنا
كان الرجال الكبار في الخمسينيات من أعمارهم
كانت البحيرة التي تبدو كموت المحيط هي موت الآخرين
عندما شخنا

استيقظنا على الحقيقة
المحيط هو المحيط ولكن الموت بدأ يحيط بنا

ماريو بينيديتي، الاورغواي (1920-2009)
ترجمة للعربية: عبد القادر كشيدة
Translated into Arab by Mesaoud Abdelkader

***

চিত্তবিনোদন

যখন আমরা ছিলাম শিশু
বয়স্করা ছিল প্রায় ত্রিশ বয়্স্ক
একটু ডোবা ছিল একটি মহাসাগর
মৃত্যুর সমতল এবং ছিল না
এর অস্তিত্ব

তখন যখন আমরা ছিলাম শিশু
বয়স্করা ছিল চল্লিশ বয়স্ক
একটি পুকুর ছিল একটি মহাসাগর
মৃত্যু শুধুমাত্র
একটি শব্দ

সময়ের কালে যখন আমরা বিবাহিত
বয়স্ক তখন পঞ্চাশ বয়স্ক
একটি হ্রদ ছিল একটি মহাসাগর
মৃত্যু ছিল মৃত্যু
অন্যদের

এখন প্রবীণ
ধরতে পেরেছি সত্য কে
মহাসাগর অবশেষে হয়েছে মহাসাগর
কিন্তু মৃত্যু আরম্ভ করেছে
আমাদের হওয়ার জন্য

মারিও বেনেদেত্তি, উরুগুয়ে (১৯২০-২০০৯)
অনুবাদ জার্মেইন ড্রুজেনব্রুডট
Bangla Translation: Tabassum Tahmina Shagufta Hussein

***

PASSATEMPS

Quan érem nens
els vells tenien uns trenta
un toll era un oceà
la mort senzillament
no existia

després quan nois
els vells eren gent de quaranta
un estany era oceà
la mort només
una paraula

ja quan ens casem
els ancians fregaven els cinquanta
un llac era un oceà
la mort era la mort
dels altres

ara veterans
ja hem donat abast a la veritat
l’oceà és finalment l’oceà
però la mort comença a ser
la nostra.

MARIO BENEDETTI, Uruguai (1920 – 2009)
Traducció al català: Natalia Fernández Díaz-Cabal

***

消 遣

我们还是小孩子时
这些老人大约三十岁
水坑就是海洋
死亡是平坦的
甚至不存在

然后当我们年轻时
这些老人是四十多岁的人
池塘就是海洋
死亡只是
一个词

到我们结婚时
这些老人五十多岁了
湖泊就是海洋
死亡是其他人
的死亡

现在经验丰富
我们已经洞悉真相
海洋最终才是海洋
但死亡正开始成为
我们的死亡。

原作：乌拉圭 马里奥·贝内代蒂（1920-2009）
英译：比利时 杰曼·卓根布鲁特
汉译：中 国 周道模 2021-12-12
Translated into Chinese by Willam Zhou

***

بازیگوشی

وقتی ما کودک بودیم
مرد پیر سی‌ساله بود
یک‌‌ گودال یک اقیانوس بود
چون مرده تخت
و حتی وجود نداشت
سپس وقتی ما کودک بودیم
مرد پیر در چهل سالگی‌ش بود
یک برکه اقیانوسی بود
مرگ تنها
یک کلمه بود
وقتی ما ازدواج کردیم
مرد پیر پنجاه ساله بود
و برکه اقیانوسی بود
مرگ فقط
مرگ دیگران بود
حالا کهنه‌کاریم
به حقیقت رسیده‌ایم
فقط یک قیانوس اقیانوس است
و مرگ شروع کرده
که از آن ما نیز باشد.

ماریو بندتی، اروگوئه، (۲۰۰۹-۱۹۲۰)
ترجمه: سپیده زمانی
Translated into Farsi by Sepedih Zamani

***

ZEITVERTREIB

Als wir Kinder waren
waren alte Männer etwa dreißig Jahre alt
eine Pfütze war ein Ozean
der Tod schlicht und einfach
existierte nicht

später, als Knaben
waren alte Männer Leute von etwa vierzig
ein Teich war ein Ozean
der Tod nur
ein Wort

dann, als wir heirateten
waren die Alten in ihren Fünfzigern
ein See war ein Ozean
der Tod war der Tod
der anderen

jetzt als Ergraute
haben wir die Wahrheit erreicht
der Ozean ist endlich der Ozean
aber der Tod beginnt
der unsere zu sein.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Übersetzung Germain Droogenbroodt – Wolfgang Klinck

***

ΧΡΟΝΟΥ ΠΕΡΑΣΜΑ

Σαν είμασταν παιδιά
οι τριαντάρηδες ήταν μεγάλοι
απ’ τη βροχή μιά λιμνούλα ωκεανός
ο θάνατος ίσια γραμμή ανύπαρκτη

σαν παντρευτήκαμε
οι πενηντάρηδες ήταν μεγάλοι
μια λίμνη ο ωκεανός
κι θάνατος για τους άλλους.

Τώρα συνταξιούχοι πια
μας έφτασε η αλήθεια
ο ωκεανός είναι ωκεανός
κι ο θάνατος δικός μας

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Translated into Greek by Manolis Aligizakis

***

תחביב / מריו בנדטי
MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)

כְּשֶׁהָיִינוּ יְלָדִים
זְקֵנִים הָיוּ בִּסְבִיבוֹת גִּיל שְׁלוֹשִׁים
שְׁלוּלִית הָיְתָה אוֹקְיָנוֹס
מָוֶת שָׁטוּח וְאָחִיד
לֹא הָיָה קַיָּם

כְּשֶׁהָיִינוּ יְלָדִים גְּדוֹלִים יוֹתֵר
הַזְּקֵנִים הָיוּ בְּנֵי אַרְבָּעִים
בְּרֵכָה הָיְתָה אוֹקְיָנוֹס
וּמָוֶת רַק
מִלָּה

כְּשֶׁהִתְחַתַּנּוּ
הַזְּקֵנִים הָיוּ בִּשְׁנוֹת הַחֲמִשִּׁים לְחַיֵּיהֶם
אֲגַם הָיָה אוֹקְיָנוֹס
מָוֶת הָיָה הַמָּוֶת
שֶׁל אֲחֵרִים

עַכְשָׁו, וָתִיקִים,
כְּבָר תָּפַסְנוּ אֶת הָאֱמֶת
אוֹקְיָנוֹס הוּא סוֹף סוֹף אוֹקְיָנוֹס
אֲבָל הַמָּוֶת מַתְחִיל לִהְיוֹת
שֶׁלָּנוּ.

תרגם מספרדית לאנגלית: ג’רמיין דרוגנברודט
תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
הציור של

תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
Translated into Hebrew by Dorit Weisman

***

विनोद

जब हम बच्चे थे
बुज़ुर्गों की उम्र क़रीब तीस थी
एक पोखर एक सागर था
मौत और यहां तक कि
अस्तित्व में नहीं था

तब जब हम बच्चे थे
बूढ़े लोग अपने चालीसवें वर्ष में थे
एक तालाब एक सागर था
केवल मृत्यु
एक शब्द

जब तक हमारी शादी हुई
बूढ़े लोग अपने अर्धशतक में थे
एक झील एक सागर था
मौत मौत थी
दूसरों के

अब वयोवृद्ध
हमने सच्चाई को पकड़ लिया है
सागर अंत में महासागर है
लेकिन मौत शुरू हो रही है
हमारा होना।

मारियो बेनेडेटी, उरुग्वे (1920 – 2009)
Hindi translation by Jyotirmaya Thakur.

***

DÆGRASTYTTING

Þegar við vorum börn
voru gömlu karlarnir um þrítugt
drullupollur var úthaf
dauðinn óspennandi og jafnvel
ekki til

svo þegar við urðum unglingar
voru gömlu karlarnir um fertugt
tjörn var úthaf
dauðinn aðeins
orð

þegar við giftum okkur
var gamla fólkið um fimmtugt
stöðuvatn var úthaf
dauðinn var dauði
annarra

nú erum við reynslunni ríkari
og höfum nálgast sannleikann
úthafið er loks orðið útaf
en dauðinn er farinn
að verða okkar dauði

MARIO BENEDETTI, Úrúgvæ (1920 – 2009)
Þór Stefánsson þýddi samkvæmt enskri þýðingu Germains Droogenbroodt
Translated into Icelandic by Thor Stefansson

***

TERHIBUR

Kala kita kanak-kanak,
orang tua itu berusia sekitar tiga puluh
genangan air adalah lautan
kematian yang masih jauh bahkan—
tidak ada.

Lalu ketika kita remaja,
orang tua itu berusia empat puluhan
kolam adalah samudra—
kematian hanya
sebuah kata

Menjelang kami menikah,
orang tua itu berusia lima puluhan,
danau adalah lautan—
kematian adalah kematian
bagi yang lainnya.

Sekarang menjadi kawakan,
kita terjebak dengan kebenaran,
lautan adalah lautan akhir—
tetapi kematian mulai
untuk menjadi milik kita.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Translated into Indonesian by Lily Siti Multatuliana

***

CAITHEAMH AIMSIRE

Nuair a bhíomar an-óg
b’aois chríonna tríocha
b’ionann lintreog is aigéan
ní raibh caint ar bith
ar an mbás

nuair a bhíomar inár ngasúir
b’aois chríonna ceathracha
b’ionann aigéan is lochán
ní raibh sa bhás
ach ráfla

nuair a tháinig muid in inmhe
ba chríonna an aois caoga
b’ionann loch is aigéan
daoine eile
a d’fhulaing an bás

anois is muid inár seanóirí
aghaidh ar aghaidh leis an bhfírinne
is ionann aigéan is aigéan
is linne
an bás.

MARIO BENEDETTI, Uragua (1920 – 2009)
Aistriúchán le Rua Breathnach
Translated into Irish (Gaelic) by Rua Breathnach

***

PASSATO

Quando eravamo bambini
gli uomini a trent’anni erano vecchi
una pozzanghera era un oceano
la morte qualcosa di opaco o addiritura
inesistente

Quando poi siamo diventati ragazzi
gli uomini erano vecchi a quarant’anni
uno stagno era un oceano
la morte solamente
una parola

Quando è giunto il momento di sposarci
gli uomini erano vecchi a cinquant’anni
un lago era un oceano
la morte era la morte
degli altri

Ora da veterani
abbiamo raggiunto la verità
l’oceano è finalmente un oceano
ma la morte incomincia a essere
la nostra.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Traduzione di Germain Droogenbroodt – Luca Benassi

***

慰みごと

子どもの頃
３０才くらいの人が老人に見えた
水たまりが海であった
死は平らで存在すらしなかった

それから私たちは思春期になり
４０代の人が老人であった
池が海であった
死はただの言葉だけ
結婚した頃には
５０代が老人であった
湖が海に見えた
死は他人のことであった

そして今や老練の身となり
やっと真実に追いついた
海がついに海となった
しかし死ははじめて自分のものとなろうとする
マリオ・ベネデッティ（ウルグアイ，1920-2009 ）
Translated into Japanese by Manabu Kitawaki

***

BURUDANI

Tulipokua watoto,
wazee walikua wa miaka thelathini,
bwawa lilikua bahari,
kifo kilikua tambarare na
hata kamwe, hakikuweko

halafu tena tulipokua watoto,
wazee walikua watu wa umri wa miaka arobaini,
bwawa lilikuwa bahari,
hadi kifo kilikuwa neno tu

ulipofika wakati wa kufunga ndoa,
waliozeeka walikua na umri wa miaka hamsini,
ziwa lilikua bahari
na kifo kilikua kinacho athiri wengine.

sasa sisi wakongwe,
tunajua ukweli wa mambo,
bahari kweli ni bahari,
lakini kifo chenyewe kinaanza kuwa chetu.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Mtafsiri Bob Mwangi Kihara
Translated into Kiswahili by Bob Mwangi Kihara

***

DEMBORÎN

Dema em zaro bûn
hema hemî mêr sî salî bûn
avpengek okyanek bû
mirin weha bi sanahî û sadeyî
tune bû

paşê wek kurik
kalemêr hema çêlsalî bûn
bêrmek okyanek bû
mirin her
peyvek bû

paşê me jin anîn
kalemêr pêncî salî bûn
golek okyanek bû
mirin mirina
yên din bû

niha porgewr e
em gihîştin rastiyê
okyan her okyan e
lê mirin destpêdike
bibe ya me.

MARIO BENEDETTI, 1920 – 2009, Uruguay
Translation into Kurdish by Hussein Habasch

***

МИНАТОВРЕМЕ

Кога бевме деца
старите луѓе беа на околу триесет години
вирот беше океан
смртта – обична и дури
не ни постоеше

подоцна кога бевме деца
старите луѓе беа во своите четириесетти
мочуриштето беше океан
смртта – само
збор

кога дојде време да се венчаме
старите луѓе беа во своите педесетти
езерото беше океан
смртта беше смрт
на другите

сега кога сме ветерани
се фативме во костец со вистината
океанот конечно е океан
но смртта почнува
да биде наша.

MАРИО БЕНЕДЕТИ, Уругвај (1920 – 2009)
MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Превод на македонски: Даниела Андоновска-Трајковска
Translation into Macedonian: Daniela Andonovska Trajkovska

***

KEGIATAN MASA LAPANG

Semasa kita kanak-kanak
lelaki tua adalah sekitar tiga puluh
lopak ialah lautan
kematian merata dan sekata
tidak wujud

kemudiannya semasa kita kanak-kanak
lelaki tua ialah mereka yang dalam empat puluhan
kolam ialah lautan
kematian hanya
sebuah perkataan

pada masa kita berkahwin
orang tua adalah dalam lima puluhan
tasik ialah lautan
kematian ialah kematian
orang lain

kini veteran
kita dihadapi kebenaran
lautan akhirnya ialah lautan
tetapi kematian telah bermula
menjadi milik kita.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Terjemahan Germain Droogenbroodt
Malayan translation by Dr. Irwan Abu Bakar

***

PASJA

Kiedy byliśmy mali
ci starzy mieli lat ze trzydzieści
kałuża była oceanem
śmierć, tak naocznie i jasno
nie istniała

potem, gdy byliśmy wyrostkami
starzy byli czterdziestolatkowie
oceanem był staw
zaś śmierć
tylko słowem

gdyśmy się już pożenili
staruszkowie przekroczyli pięćdziesiątkę
oceanem było jezioro
śmierć była śmiercią
innych

dzis już my stare wygi
dotarliśmy do prawdy
ocean jest w końcu oceanem
lecz śmierć staje się pomału
nasza

MARIO BENEDETTI, Urugwaj (1920 – 2009)
Przekład na polski: Mirosław Grudzień – Anna Maria Stępień
Translated to Polish: Mirosław Grudzień – Anna Maria Stępień

***

A PASSAGEM DO TEMPO

Quando éramos crianças
os velhos iam nos trinta
um charco era um oceano
a morte pura e simples
não existia

mais tarde quando jovens
os velhos eram gente nos quarenta
um tanque era o oceano
a morte somente
uma palavra
quando nos casámos
os velhos iam nos cinquenta
um lago era um oceano
a morte era a morte
dos outros

agora mais velhos
alcançamos a verdade
o oceano é finalmente o oceano
mas a morte começa a ser
a nossa.

MARIO BENEDETTI, Uruguai (1920 – 2009)
de “Antología poética”, Alianza Editorial, Madrid
Tradução portuguesa: Maria do Sameiro Barroso

***

PETRECERE DE TIMP

Pe când eram copii
bătrâni erau cei de treizeci de ani
băltoaca ne părea un ocean
iar moartea, pură, simplă,
nu exista

mai târziu, băiețandri fiind,
vedeam bătrâni la patruzeci de ani
luam iazul drept ocean
iar moartea era doar
o vorbă

apoi, când ne-am căsătorit
bătrâni erau cei de cincizeci de ani
un lac ne ținea loc de ocean
moartea tot moarte era, însă
a altora

cărunți de pe acum
cu înțelepciune adunată
știm că oceanul e ocean
dar moartea e pe cale să devină
a noastră.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Traducere: Gabriela Căluțiu Sonnenberg
Translated into Romanian by Gabriela Căluțiu Sonnenberg

***

ВРЕМЯ

Когда мы были маленькими,
старым людям было по тридцать
лужа была океаном
смерть
не существовала.

Когда мы были юными,
старым людям было по сорок
пруд был океаном
смерть едва ли
словом.

Когда мы женились,
старым людям было по пятьдесят
озеро было океаном
смерть – смертью
других людей.

сейчас, по прошествии лет,
все встало на свои места
океан наконец океан
а смерть становится
нашей смертью.

МАРИО БЕНЕДЕТТИ, Уругвай (1920 – 2009)
Перевод на русский язык Дарьи Мишуевой
Translated into Russian by Daria Mishueva

***

PROLAZ VREMENA

Kad smo bili mali
starci su bili oko trideset godina stari,
lokva je bila more
a smrt jednostavno nije postojala.

A onda kad smo malo porasli,
starci su bili ljudi u njihovim četrdesetim
bara je bila more
a smrt samo reč.

Kad smo stupali u brak,
starci su bili u svojim pedesetim,
jezero je bilo more
a smrt je bila samo smrt drugih.

Sada, kao stariji ljudi
otkrili smo istinu.
Najzad, more je more
a smrt počinje da bude naša.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Translated into Serbian by S. Piksiades

***

PASSATEMPU

Quannu eramu picciriddi
li vecchi avianu na trintina d’anni
un margiu era un oceanu
la morti liscia e chiana
non esisteva

Ancora quannu eramu picciriddi
li vecchi eranu quarantini
un stagnu era un oceanu
la morti era sulu
na palora

Poi quannu nni maritammu
li vecchi eranu cinquantini
un lagu era un oceanu
la morti era la morti
di l’autri

Ora ca semu veterani
la virità si palisau
l’oceanu è a l’urtimata l’oceanu
ma la morti cumincia a essiri
la nostra.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Traduzioni in sicilianu di Gaetano Cipolla

***

பொழுது போக்கு

நாங்கள் குழந்தைகளாக இருக்கும்பொழுது
வயதானவர்களுக்கு வயது முப்பது
கடல் ஒரு சிறு குளத்தைப்போல
இறப்பு படுத்தது
இருக்கவே இல்லை
நாங்கள் குழந்தைகளாக இருக்கும்பொழுது
வயதானவர்களுக்கு வயது முப்பது
கடல் ஒரு சிறு குளத்தைப்போல
இறப்பு படுத்தது
இருக்கவே இல்லை
எங்களுக்குத் திருமணம் ஆனபொழுது
வயதானவர்கள் ஐம்பதில் இருந்தனர்
கடல் ஏரியாக இருந்தது
இறப்பு இறப்பாக
மற்றவர்களது இறப்பாக இருந்தது.
இப்பொழுது
நீண்ட அனுபவம் பெற்றவர்கள்
உண்மையை உணர்ந்து விட்டோம்
கடல் கடைசியில் கடலே
ஆனால் இறப்பு
எங்களுடையதாகத்
துவங்குகிறது!
ஆக்கம்

மேரியோ பெண்டெட்டி உருகுவே (1920- 2009)
ஆங்கில மொழியாக்கம்
ஜெர்மெய்ன் ட்ரூகன்ப்ரூட்ட்.
Translated into Tamil by DR. N V Subbaraman

***

OYUN

Biz çocukken,
otuzundaydı babalarımız,
küçük bir su birikintisi sanki bir okyanustu
bilmezdik ölümü, hatta –
ölüm denen şey yoktu.

Sonra biz ergenken,
kırklarındaydı babalarımız,
bir havuz sanki bir okyanustu –
ölümse yalnızca
bir sözcüktü.

Evlendiğimizde,
ellilerindeydi babalarımız,
bir göl sanki bir okyanustu –
ölümse başkalarının
ölümüydü.

Şimdi yaşımız ilerlediğinde,
ayaklarımız suya erer,
artık okyanus okyanustur –
ölümse bize yakındır.

MARIO BENEDETTI, Uruguay (1920 – 2009)
Türkçeye Çeviren: Sinan AYDIN

Recueil: ITHACA 710
Editions: POINT
Site: http://www.point-editions.com/en/

FRIENDS ITHACA
Holland: https://boekenplan.nl
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
France: https://arbrealettres.wordpress.com
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
Romania: http://www.logossiagape.ro; http://la-gamba.net/ro; http://climate.literare.ro; http://www.curteadelaarges.ro.; https://cetatealuibucur.wordpress.com
Spain: https://www.point-editions.com; https://www.luzcultural.com
India: https://nvsr.wordpress.com; https://ourpoetryarchive.blogspot.com>
USA-Romania: http://www.iwj-magazine.com/journal02

Traquenard (Madeleine Riffaud)

Madeleine Riffaud par Pablo Picasso
    
Traquenard

Peur des bottes
Peur des clefs
Peur des portes
Peur des pièges

Ils me firent marcher entre eux deux
Ce dimanche de plein soleil
Vers la grande prison
À l’entrée des enfers
À ma gauche est un policier.
À ma droite est un policier.
Dans chaque poche un revolver.
Et devant moi
Et devant moi
Oh! les hautes grilles de fer!

Peur des bottes
Peur des clefs
Peur des portes
Peur des pièges

Sitôt les verrous refermés
On entend les nôtres crier.
Et dehors c’est dimanche
Et dehors c’est l’été.
Dans une église, l’orgue chante.
Un pigeon tout blanc dans l’air bleu
En vol, a caressé ma joue.
Et derrière moi
Et derrière moi
Oh! les hautes grilles de fer!

Peur des bottes
Peur des clefs
Peur des portes
Peur des pièges

Si je suis prise, me disais-je,
Me restera-t-il seulement
Un coin de ciel tout bleu
À regarder souvent
Un coin de ciel comme une flaque
Au bois, telle la flaque de pluie
Où vont boire les bêtes blessées?
Mais la fenêtre ils l’ont murée.
La fenêtre aux barreaux de fer.

Peur des bottes
Peur des clefs
Peur des portes
Peur des pièges

(Madeleine Riffaud)

 

Recueil: Vive la liberté
Traduction:
Editions: Bruno Doucey

Chasseurs-cueilleurs (Yvon Le Men)

    
Chasseurs-cueilleurs

Ils repoussent la mer
avec des pelles et des râteaux

la mer acculée
recule

jusqu’au sable
jusqu’aux reflets des châteaux de sable

ils creusent dans les flaques de ciel où se
terrent les coques et les palourdes

le premier qui trouve
réveille le rêve de l’autre
de trouver

ils viennent de tous les âges
de tous les mondes
et se souviennent des premiers jours
où ils repoussaient la mer

avec leurs mains.

(Yvon Le Men)

 

Recueil: Les mains de ma mère
Traduction:
Editions: Bruno Doucey