La voix de cet homme (Paul Nougé)

La voix de cet homme
habitait une pâleur étincelante:
j’en ai vu, disait-elle,
de toutes les couleurs.

(Paul Nougé)

Illustration: Oleg Zhivetin 

 

Saisons brouillées (Léon Dierx)

 

Saisons brouillées

Quand naissent les fleurs au chant des oiseaux
Ton étrange voix gravement résonne,
Et comme aux échos des forêts d’automne
Un pressentiment court jusqu’en mes os.

Quand l’or des moissons mûrit sous la flamme,
Ton lointain sourire à peine tracé
Me pénètre ainsi qu’un brouillard glacé.
L’hiver boréal envahit mon âme.

Quand saignent au soir les bois dépouillés,
L’odeur de ta main laisse dans la mienne
L’odeur des printemps d’une étoile ancienne,
Et je sombre au fond d’espoirs oubliés.

Es-tu donc un monde au rebours du nôtre
Changeant et mortel, où je vis aussi ?
Soumis à lui seul, insensible ici,
Si je meurs dans l’un, survivrai-je en l’autre ?

Je regarderai dans tes yeux ouverts
Quand viendront le froid, la neige et la pluie.
La perdrai-je encor, mon âme éblouie,
Dans tes yeux brûlants comme les déserts ?

(Léon Dierx)

Illustration: Max Gasparini

 

Vendange (José-Maria de Hérédia)

Les vendangeurs lassés ayant rompu leurs lignes,
Des voix claires sonnaient à l’air vibrant du soir
Et les femmes, en choeur, marchant vers le pressoir,
Mêlaient à leurs chansons des appels et des signes.

C’est par un ciel pareil, tout blanc du vol des cygnes,
Que, dans Naxos fumant comme un rouge encensoir,
La Bacchanale vit la Crétoise s’asseoir
Auprès du beau Dompteur ivre du sang des vignes.

Aujourd’hui, brandissant le thyrse radieux,
Dionysos vainqueur des bêtes et des Dieux
D’un joug enguirlandé n’étreint plus les panthères;

Mais, fille du soleil, l’Automne enlace encor
Du pampre ensanglanté des antiques mystères
La noire chevelure et la crinière d’or.

(José-Maria de Hérédia)

Palimpseste (Pierre Coran)

Pierre Coran
    
Palimpseste

Au-delà des présages,
Des lignes d’horizon,
Des présents sans partage,
Des années sans saison,
Des nuits de turbulences,
Des rumeurs, des silences,
Des aversions, des haines
De la folie des vents,
Des joies, des peurs, des peines
Des tours et des tourments,
Le poète à la page,
En quête de Beauté,
Se pose en messager
Des mots et des images
Qu’il imprime, à dessein,
Sur papier-parchemin
Ou sur écran-écrin
Et ainsi prête voix
Aux ondes infinies
Qui commuent les détroits
En des chemins de vie.

(Pierre Coran)

 

Recueil: La Beauté Éphéméride poétique pour chanter la vie
Traduction:
Editions: Bruno Doucey

AUTOMNE (Maurice Fombeure)

AUTOMNE

Automne, automne, automne, oh,
La saison de l’ancolie
La saison où les tonneaux
Se remplissent de folie,

Saison du blaireau, du loir
Et des premiers doigts du froid,
Bords de la Loire ou du Loir
— Monte la fumée des rois —

Automne, automne, automne, oh,
Un maigre fagot de bois
Des paraphes infernaux
Sur le ciel glacé de droit,

Puis des brumes ravigotes,
Des écharpes de velours,
Des guivres, des matelotes
Des rumeurs et des tambours

Automne, automne, automne, oh.
C’est la rentrée des écoles,
C’est la rentrée des tonneaux
Des rouliers de Picrochole.

La poix des matins des soirs.
Jeux brutaux et têtes-bêches,
Le morne ennui des dortoirs.
Les souliers et les bobèches.

Automne, automne, oh, chenu
Mon coeur se fond d’amertume
Les bois, les taillis sont nus
Le givre aux lampes s’allume.

Mon enfance vous évoque
Tandis qu’un soleil léger
Pâle comme oeuf à la coque
S’élève sur les vergers.

Oh garde-moi ma présence
Là-bas près des figuiers bleus
J’y reconnais mon enfance
Mon petit sarrau de serge

Sous le regard des persiennes
Où dorment ceux que j’aimais
J’y entends des voix anciennes
Qui ne se tairont jamais.

(Maurice Fombeure)

Illustration

 

Mais moi, vapeur, forme de neige, souffle (Robert Ganzo)

Mais moi, vapeur, forme de neige,
souffle de soi-même excédé,
Vais-je rompre le sortilège
de ma vaine mobilité?
J’étais aveugle – on me délivre –
Sourde – je découvre ma voix
mes yeux, pour la première fois,
savent l’envol d’un insecte ivre.

(Robert Ganzo)

Illustration: Michel Ogier

Les autres étés (Claude Roy)

Illustration: Frédéric Rébéna
    
Les autres étés

Il y aura d’autres étés
D’autres grillons feront leurs gammes
dans d’autres blés
On croisera sur la route d’autres dames

Un autre merle inventera
une chanson presque la même
Un autre monsieur se trouvera là
sous cet arbre où je t’aime

Une petite fille qui n’est pas née encore
fera une poupée en coquelicot
à cet endroit précis où ton corps
endormi se mêle au long bruit de l’eau

On dira (mais ce seront d’autres)
Il faudrait bien un bon coup de pluie
Ça ferait du bien aux récoltes
Les mots feront le même bruit

Mais plus personne plus personne
ne se servira de mon cœur à moi
ni de ta voix à toi qui résonne
dans mon oreille et mon corps à moi.

(Claude Roy)

 

Recueil: Poèmes de Claude Roy
Traduction:
Editions : Bayard Jeunesse

CODA : CHANSON (Margaret Atwood)

Illustration: Marianne Lemarchand
    
CODA : CHANSON

Si tu étais une chanson
Quelle chanson serais-tu ?

Serais-tu la voix qui chante,
Serais-tu la musique ?

Quand je chante cette chanson pour toi
Tu n’es pas la vacuité de l’air

Tu es ici,
Un souffle et puis un autre :

Tu es ici avec moi…

(Margaret Atwood)

Recueil:Poèmes tardifs
Traduction: Christine Évain & Bruno Doucey
Editions: Pavillons

Serrés autour de la table (Gaëlle Josse)

Illustration: Louis Le Nain
    

serrés autour de la
table ce geste d’offrir
le pain le plat brûlant
la corbeille de fruits

nous cherchons une chaleur plus grande
encore
celle des voix des regards mêlés

et les absents
sont invités à nous rejoindre

(Gaëlle Josse)

Recueil: et recoudre le soleil
Traduction:
Editions: NOTAB/LIA

ICI L’INTERPELLATION (Jürgen Theobaldy)

Illustration: Leonid Afremov
    

Poem in French, English, Spanish, Dutch and in Albanian, Arabic, Armenian, , Bangla, Bosnian, Catalan, Chinese, Farsi, Filipino, German, Greek, Gujarati, Hebrew, Hindi, Icelandic, Indonesian, Irish (Gaelic), Italian, Japanese, Kiswahili, Kurdish, Malay, Polish, Portuguese, Romanian, Russian, Sicilian, Tamil

Painting by Leonid Afremov

Poem of the Week Ithaca 735, ”HERE THE ADDRESSING”
JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)

From: « Die Sommertour », Reinbek bei Hamburg 1983 (Rowohlt Verlag)

– All translations are made in collaboration with Germain Droogenbroodt –

***

ICI L’INTERPELLATION

pour Nicolas Born

Les chemins, souvent parcourus, se faisaient plus profonds,
la large digue, les lointains, rien ne procurait du repos.
Tout ce qui te restait était la douleur, l’haleine creuse,
ton corps aussi, durci, fatigue.

Tu parlais d’années, tu parlais de derniers délais,
tu voulais continuer, espoir : été, deux de plus.
Tu voyais la maison, les deux chambres sommaires,
c’est là que, à l’automne déjà, tu écrirais encore.

Les premiers jours tardifs de novembre,
elles, dernières traces, courent sur les carreaux.
La pluie ruisselait, voies d’accès dépouillées,
les voitures jetaient des lumières à travers les arbres.

Des poèmes témoignent, ton écriture, la voix,
dans le murmure des feuilles, toi toujours : ton rêve
d’images, d’étoffes, de livres. Ossature.

(Jürgen Theobaldy)

, Germany (1944)
Traduction Elisabeth Gerlache

***

HERE THE ADDRESSING

for Nicolas Born

The paths, often walked, became deeper,
the wide dike, the distance, nothing gave rest.
Nothing but pain was left, the hollow breath,
your body still, hardened, tired.

You spoke about years, you spoke of final deadlines,
you wanted to go on, hope: summer, two more.
You saw the house, the two raw rooms,
there you would, at last in autumn, write.

The first late days of November,
they, the last traces, plinked on the windows.
The rain dripped on the bare access roads,
the cars pushing lights through the trees.

Poems bear witness, your writing, the voice,
in the rustling of leaves once more you: your dream
of images, of tissue, of books. Bones.

JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)
Translation Germain Droogenbroodt – Stanley Barkan

***

AQUI EL SALUDO

para Nicolas Born

Los caminos, a menudo recorridos, se volvieron más profundos,
el ancho dique, la distancia, nada daba descanso.
Lo único que te quedó fue el dolor, vacío el aliento,
tu cuerpo quieto, endurecido, fatigado.

Hablaste de años, de plazos últimos,
querías seguir, esperanza: verano, dos más.
Viste la casa, las dos habitaciones crudas,
allí, ya en otoño, escribirías.

Los primeros días de finales de noviembre,
ellos, los últimos vestigios, chorreando en las ventanas.
La lluvia goteaba, desnudos los accesos,
los coches enfocando sus luces por el bosque.

Los poemas testimonian, tu escritura, tu voz,
en el rumor de las hojas, una vez más tú: tu sueño
de imágenes, de tejidos, de libros. Huesos.

JÜRGEN THEOBALDY, Alemania (1944)
Traducción Germain Droogenbroodt – Rafael Carcelén

***

HIER DE AANSPREKING

voor Nicolas Born

De wegen, vaak bewandeld, werden dieper,
de brede dijk, de verte, niets gaf rust.
Alles wat je nog had was de pijn, de holle adem,
je lichaam nog, hard geworden, vermoeidheid.

Je sprak over de jaren, je sprak over de laatste termijnen,
je wou doorgaan, hoop: zomer, twee nog.
Je zag het huis, de twee ruwe kamers,
daar zou je, in het najaar reeds, nog schrijven.

De eerste late dagen van november,
zij, laatste sporen, lopen over de ruiten.
De regen druppelde, kale toegangswegen,
de auto’s dreven lichten door het geboomte.

Gedichten getuigen, jouw schrift, de stem,
in het geruis der bladeren nog eens jou: jouw droom
van beelden, van weefsel, van boeken. Gebeente.

JÜRGEN THEOBALDY, Duitsland (1944)
Vertaling Germain Droogenbroodt

***

KËTU, NË KËTË VEND

për Nicolas Born

Shtigjet e shkelura u bënë më të thella,
diga e gjerë, distanca, asgjë s’gjeti prehje.
S’mbeti gjë përveç dhembjes, zbrazëtisë,
trupi yt i qetë, i ngurtë, i lodhur pafundësisht.

Ti flisje për të nesërmen, për afatet kohore,
shpresoje që edhe dy stinë të tjera të jetoje.
Vizitove shtëpinë, dhomat e saj në ndërtim,
atje, në vjeshtë do të filloje të shkruaje ti.

Në ditët e para të Nëntorit, ato,
gjurmët e fundit, dritaret rrihnin me forcë.
Shiu pikonte, të shkreta ishin rrugët hyrëse,
makinat përtej pemëve drita hidhnin.

Poezitë dëshmojnë shkrimin, zërin tënd,
në shushurimën e gjetheve je ti: ëndrra
e imazheve, e indeve, e librave. Kocka tani.

JURGEN THEOBALDY, Gjermani (1944)
Translated into Albanian by Irma Kurti

***

رسم : ليونيد افريموف

إُلَى هُنَا الوِجْهَة
لــــــــــــــــ: نيكولاس بورن

الدُّرُوبُ، التٍي مَشَيتَهَا، غَالِبًا مَا كَانَت شَدِيدَة
العَواَئقُ الضَّخَمةَ، المَسَافَةُ الطَّويِلة، لَمْ تَتْرُك لَكَ مَجَالَا للرَّاحَة
لَمْ يَبْقَ لَكَ سِوَى الأَلَم، الأَنْفَاسَ الفَارِغَةَ
وجَسَدُكَ مَا يَزَالُ، مُتَصَلِّبًا، مُتْعَبًا.

تَحَدَّثْتَ عَنِ السِّنِينِ، تَحَدَّثْتَ عَن الأَجَلِ الأخَيِر
وَأَرَدتَ أَن تَذْهَبَ لأَبعَدَ مِن ذَلكَ، أَمَلٌ: الصَّيف، شَيئانِ آَخَرَان
عِنْدَمَا تَرَى الَمنْزِل، الغُرْفَتَينِ الخَشَبِيتَين
حَيثُ كُنتَ تَكْتُب هُنَالِك فِي الخَرِيفَ

فِي الأَيَّامِ الأَخِيرَةِ المُتَأَخِّرَة مِن شَهْرِ نُوفَمْبَر
كَانَت أَثَارُهم الأخِيرَ، مَجَرَّد طَقْطَقَةٍ عَلَى النَّوافِذِ
كَاَن المَطَرُ يَهْطِلُ ، والطُّرُقَ خَالِيَةً
وَالسَّيَارَات تَقُودُ بَأضْوَائِها عَبْرَ الغَابَة.

قَصَائِدُكَ تَشْهَدُ،
كِتَابَاتُكَ ، صَوْتُكَ
خَشْخَشَةُ الأَوْرَاقِ للمَرَّةِ الأَخِيرَةَ
على حُلُمِكَ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ :
بِالصُّوَرِ، بِالأَقْمِشَةِ، بِالكُتُبِ.
بِالعِظَام

يورغن ثيوبالدي (Jürgen Theobaldy) (1944)، ألمانيا
ترجمة للعربية(من الإنجليزية والألمانية): عبد القادر كشيدة
Translated into Arab by Mesaoud Abdelkader

***

ԱՅՍՏԵՂ Է ՀԱՍՑԵՆ
Նիկոլաս Բորնին

Հաճախակի քայլած ճանապարհները ավելի խորը դարձան,
լայն թումբը, հեռավորությունը, ոչինչ չտվեցին հանգիստ։
Ցավից բացի ոչինչ չմնաց. լոկ սին շունչը,
մարմինդ՝ անշարժ, կարծրացած, հոգնած:

Դու խոսեցիր տարիների մասին, խոսեցիր վերջնական ժամկետների մասին,
դու ցանկացար շարունակել, հույս ունեմ՝ ևս երկու ամառ:
Դու տեսար տունը, երկու սենյակները խոնավ,
այնտեղ արդեն աշնանը, կգրեիր:

Նոյեմբերի առաջին, ուշացած օրերը
նրանք՝ որպես վերջին հետքեր, դրոշմվեցին պատուհանին:
Անձրևը կաթեց, բացեց մուտքի ճանապարհները,
մեքենաները լույսերն առաջ են մղում ծառերի միջով;

Բանաստեղծությունները վկայում են, որ քո գրածի, ձայնի,
տերևների խշշոցի մեջ նորից դու կաս,
քո երազանքն է պատկերների, նյութի, գրքերի մեջ: Ոսկորների:

Յուրգեն Թեոբալդի, Գերմանիա (1944)
Հայերեն թարգմանությունը Արմենուհի Սիսյանի
Translated into Armenian by Armenuhi Sisyan

***

এইখানে সম্ভাষণ

নিকোলাস জন্মের জন্য

সেই পথগুলো, যা প্রায় সব হয়েছে পদচারীতো, হয়েছে এখন গভীর,
প্রসারিত প্রাচীর, দূরত্ব, দেয়নি কোন বিশ্রাম।
বেদনা ছাড়া আর নেই কোন কিছু বাকি, আর শূন্য শ্বাস-প্রশ্বাস,
তোমার শরীর এখনো, শক্ত, ক্লান্ত।

তুমি বলেছিলে বছরগুলি নিয়ে, তুমি বলেছিলে সর্বশেষ সময়সীমার কথা,
তুমি চেয়েছিলে সামনে এগিয়ে যেতে, আশা: গ্রীষ্ম, আরো দুটি কিছু বেশি।
তুমি দেখেছিলে বাড়িটি, দুটি অরূপান্তরিত ঘর,
সেখানে তুমি, ইতিমধ্যে লিখতে, শরৎকালে।

নভেম্বরের প্রথম দিকের বেলা শেষের দিনগুলিতে,
তারা, শেষ চিহ্ন গুলি কে,ঠং করে শব্দ করেছিল জানালায়।
টিপটিপ করে বৃষ্টি পড়ছিল, খালি পথের পাশ দিয়ে,
গাড়ি গুলোর আলো ধাক্কা দিয়ে যাচ্ছিল বৃক্ষ গুলির মধ্য দিয়ে।

কবিতারা সাক্ষ্য ধারণ করো, তোমার লেখনি, তোমার কণ্ঠস্বর,
পাতায় পাতায় করে মর্মর ধ্বনি
আবারো একবার তুমি শুধু তুমি: তোমার স্বপ্নমালা সেইসব প্রতিচ্ছবির ,
সূক্ষ্ম নরম কাগজ, বইগুলি। দেহাবশেষ।

জার্গেন থিওবাল্ডি, জার্মানি (১৯৪৪)
অনুবাদ জার্মেইন ড্রুজেনব্রুডট
Bangla Translation: Tabassum Tahmina Shagufta Hussein

***

OVDJE JE POZDRAV,

za nikolu borna

Staze kojima se često hoda postajale su dublje,
široka nasipa, daljina, ništa nije davalo mira.
Sve što ti je ostalo je bol, šupalj dah,
Vaše tijelo mirno, otvrdnuto, umor.

Govorili ste o godinama, govorili ste o konačnim rokovima,
hteli ste da nastavite, nadam se: leto, još dva.
Videli ste kuću, dve grube sobe
pisao bi tamo na jesen.

Prvih kasnih dana novembra,
oni, zadnji tragovi, zveckaju po staklima.
Kiša je kapala, goli prilazi,
automobili su vozili svjetla kroz šumu.

Pjesme svjedoče, tvoj rukopis, tvoj glas,
u naletu lišća ponovo te: tvoj san
slika, tkanina, knjiga. Kost.

JUERGEN THEOBALDY, Njemačka (1944.)
Prijevod Maid Corbic

***

AQUÍ, L’AL.LOCUCIÓ,

Per a Nicolas Born

Els camins recorreguts sovint es van fer més profunds,
el dic ample, la distància, res donava pau.
L’únic que et quedava era el dolor, l’alè buit,
el teu cos quiet, endurit, cansament.

Has parlat d’anys, has parlat de terminis finals,
volies continuar, esperança: estiu, dos més.
Has vist la casa, les dues habitacions aspres
allà hi estaries, a la tardor, escrivint.

Els primers dies de finals de novembre,
ells, últimes traces, sonant als vidres.
La pluja degotejava, camins nus,
els cotxes feien passar llums pel bosc.

Els poemes donen testimoni, la teva lletra, la teva veu,
en el murmurar de les fulles de nou tu: el teu somni
d‘imatges, de tela, de llibres. Ossos.

JÜRGEN THEOBALDY, Alemanya (1944)
Traducció al català: Natalia Fernández Díaz-Cabal

***

这儿这住址
给尼古拉斯·伯恩

这些路啊，经常走的，变得更深了，
这宽堤坝，这远距离，都没让人休息。
只剩下痛苦，空洞的呼吸，
你的身体静止，僵硬，疲惫。

你谈到了岁月，你谈到了最后期限，
你想继续，希望：夏天，再来两个。
你看过那所房子，两个未装修的房间，
你会在那里，已是秋天了，写作。

第一个十一月的下旬，
他们，最后的描述，在窗子上叮当响。
雨水滴落，裸露行车道，
汽车推攘灯光穿越树林。

诗歌见证，你的写作，这声音，
树叶的沙沙声中又一次的你：你的想象，
纸张，书籍的梦想。骨头。

原作：德 国 琚尔根·塞巴俄迪（1944）
英译：杰曼·卓根布鲁特
汉译：中 国 周道模 2022.6.5
Translated into Chinese by Willam Zhou

***

خطابه

مسیرهایی که اغلب پیموده شده‌اند عمیق‌تر می‌شوند
خندقی وسیع، فاصله، هیچ چیز آرامش نمی‌دهد.
هیچ غیر از درد نمانده، نفسی خالی،
بدنت هنوز کوفته، خسته.

تو از سالها حرف زدی، تو از آخرین ضرب‌الاجلها گفتی،
تو می‌خواستی امیدوار ادامه دهی: دو تابستان دیگر.
تو خانه را دیدی، دو اتاق سرد،
در آنجا در پاییز می‌نوشتی.

در روزهای پایانی ماه نوامبر،
آنها، آخرین آثار، روی پنجره‌ها به صدا درآمد.
باران بارید و دسترسی به جاده‌ها ناممکن شد.
و نور چراغ‌های ماشین‌ها به میان درختان افتاد.

اشعار شاهدانی در خود دارند،نوشته‌های تو، صدا،
در خش‌خش برگ‌ها یکبار دیگر تو: رویاهایت از تصاویر،
از بافت‌ها، از کتاب‌ها،استخوان‌ها.

جورگن تئوبالدی، آلمان، ۱۹۴۴
ترجمه: سپیده زمانی
Translated into Farsi by Sepideh Zamani

***

DITO ANG MAGSASALITA

para kay Nicolas Born

Ang madalas nilalakarang mga landas, ay naging mas malalim
ang malawak na dike, ang distansya, walang nakapagbigay ng kapahingahan
Walang naiwan kundi sakit, ang buntong hininga
ang katawan mo pa rin, ay nanigas, pagod.

Tinuran mo ang maraming mga taon, binanggit mo ang huling palugit, Nais mong magpatuloy, pag-asa: tag-araw, dalawa padoon ikaw ay, sa taglagas , susulat.

Ang mga huling araw ng Nobyembre,
sila, ang mga huling bakas, nakakabit sa mga bintana.
Pumatak ang ulan, nahubdan ang mga daan,
nasinagan ng mga ilaw ng sasakyan ang mga puno.

Ang mga tula ang tanging saksi, sa iyong mga isinulat, ang tinig.
Sa mga lagaslas ng mga dahon minsan mo pang: ang iyong panaginip
ng mga pangitain, ng mga kalamnan, ng mga aklat. Mga buto.

JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)
Translation in Filipino Eden Soriano Trinidad

***

HIER DIE ANREDE

für Nicolas Born

Die Wege, oft gegangen, wurden tiefer,
der weite Deich, die Ferne, nichts gab Ruhe.
Dir blieben bloß der Schmerz, der hohle Atem,
dein Körper noch, verhärtet, Müdigkeit.

Sprachst von Jahren, sprachst von letzten Fristen,
du wolltest weiter, Hoffnung: Sommer, zwei noch.
Sahst das Haus, die beiden rohen Zimmer,
dort würdest du, im Herbst schon, schreiben.

Die ersten späten Tage im November,
sie, letzte Spuren, plirrend auf den Scheiben.
Der Regen tropfte, kahle Zufahrtswege,
die Autos trieben Lichter durchs Gehölz.

Gedichte zeugen, deine Schrift, die Stimme,
im Blätterrausch noch einmal du: dein Traum
der Bilder, des Gewebs, der Bücher. Knochen.

JÜRGEN THEOBALDY, Deutschland (1944)

***

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Μονοπάτια που συχνά πήραμε βάθυναν
το χαντάκι πλάτυνε, η απόσταση, κανένα δεν ησύχασε.
Μόνο ο πόνος έμεινε, η γρήγορη ανάσα
στο ακίνητο σώμα σου, σκληρό, κουρασμένο.

Μίλησες για τα χρόνια, προθεσμίες
ήθελες να συνεχίσεις, ήλπιζες: δύο καλοκαίρια.
Είδες το σπίτι, τα δυό δωμάτια στη σειρά
το φθινόπωρο θα έγραφες εκεί.

Τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη
εκεί τα σημάδια στα τζάμια
η βροχή κύλησε, κατέκλυσε το δρόμο
αυτοκίνητα με τα φώτα τους ανάμεσα στα δέντρα

Ποιήματα μάρτυρες, το γράψιμο σου, η φωνή
στο θρόισμα των φύλλων, κι εσύ ξανά: τ’ όνειρο σου
εικόνες, χαρτοπετσέτες, βιβλία, κόκκαλα.

JÜRGEN THEOBALDY
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Translated into Greek by Manolis Aligizakis

***

આ ક્ષણે સંબોધન
(HERE THE ADDRESSING)

For Nicola Born

રસ્તાઓ, અવારનવાર ચાલે છે, ઊંડા બન્યા,
પહોળી ખાઈ, અંતર, કંઇ પણ આરામ નથી આપતું.
કંઈ નથી પણ પીડા માત્ર રહી છે, ખોખલો શ્વાસ,
તારું શરીર શિથીલ, નક્કુર, થાકેલું.

તું વર્ષો વિષે બોલી, તું સમય મર્યાદા વિષે બોલી,
તારે આગળ વધવું હતું, આશા: ઉનાળો, બે વધારે.
તે ઘર જોયું, બે સળંગ ઓરડા,
ત્યાં કદાચ, વસંત હશે, લખાણ.

નવેમ્બરના પહેલાં આખરી દિવસો,
તેઓ, છેલ્લાં નિશાન, બારી પર ઝબકારો થયો.
વરસાદ વરસી રહ્યો છે,ખુલ્લા ઉઘાડા રસ્તાઓનો પ્રવેશદ્વાર,
આ ગાડીઓ વૃક્ષોમાંથી પ્રકાશને ધકેલી રહ્યાં છે.

કવિતાઓ સાક્ષીને ધારણ કરે છે, તારા લખાણ, તારો અવાજ,
ફરી એક વખત પાંદડાઓના ખડખડાટ: તારું સ્વપ્ન
છબીઓનું, કાગળનું, પુસ્તકોનું. હાડકા.

JÜRGEN THEOBALDY
Gujarati translation: Dr Niral Soni

***

כאן הכתובת / יורגן תאובלדי
Jürgen Theobaldy, Germany (1944)

לניקולס בורן

הַשְּׁבִילִים, שֶׁהָלְכוּ עֲלֵיהֶם לְעִתִּים קְרוֹבוֹת, הָפְכוּ עֲמֻקִּים יוֹתֵר,
הַסּוֹלְלָה הַרְחָבָה, הַמֶּרְחָק, שׁוּם דָּבָר לֹא נָתַן מָנוֹחַ.
לֹא נוֹתָר דָּבָר מִלְּבַד הַכְּאֵב, הַנְּשִׁימָה הַחֲלוּלָה,
הַגּוּף שֶׁלְּךָ לְלֹא נוֹעַ, מֻקְשֶׁה, עָיֵף.

דִּבַּרְתָּ עַל זֶה שָׁנִים, דִּבַּרְתָּ עַל דֶדְלַיְנִים סוֹפִיִּים,
רָצִיתָ לְהַמְשִׁיךְ, מְקַוֶּה: קַיִץ, עוֹד שְׁנַיִם.
רָאִיתָ אֶת הַבַּיִת, אֶת שְׁנֵי הַחֲדָרִים הַחֲשׂוּפִים,
שָׁם הָיִיתָ כּוֹתֵב, כְּבָר בַּסְּתָו.

הַיָּמִים הַמְּאֻחָרִים הָרִאשׁוֹנִים שֶׁל נוֹבֶמְבֶּר,
הֵם, הָעֲקֵבוֹת הָאַחֲרוֹנות, נָקְשׁוּ עַל חַלּוֹנוֹת.
הַגֶּשֶׁם טִפְטֵף, כְּבִישִׁים חֲשׂוּפִים,
הַמְּכוֹנִיּוֹת הִסִּיעוּ אוֹרוֹת דֶּרֶךְ הָעֵצִים.

שִׁירִים מְעִידִים, כְּתַב הַיָּד שֶׁלְּךָ, קוֹלְךָ,
בְּרִשְׁרוּשׁ עָלִים שׁוּב אַתָּה: חֲלוֹמְךָ
עַל תְּמוּנוֹת, עַל בַּד, עַל סְפָרִים. עֲצָמוֹת.

תרגום מגרמנית לאנגלית: ג’רמיין דרוגנברודט
תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
Translated into Hebrew by Dorit Weisman

***

यह संबोधन है

निकोलस बोर्न के लिए

राहों पर अक्सर चलते थे, गहरे होते जाते थे,
चौड़ी खाई, दूरी, कुछ भी आराम नहीं दिया।
दर्द के सिवा कुछ नहीं बचा, खोखली साँसें,
तुम्हारा शरीर स्थिर, कठोर, थका हुआ।

आपने वर्षों की बात की, आपने अंतिम समय सीमा की बात की,
आप आगे बढ़ना चाहते थे, आशा है: गर्मी, दो और।
तुमने घर देखा, दो कच्चे कमरे,
जहां आपने फैसला किया है, पहले से ही
शरद ऋतु में लिखेंगे।

देर से शुरू होने वाले पहले दिन
नवंबर का,
वे, आखिरी निशान, खिड़कियों पर झपटे।
बारिश टपकती है, नंगे पहुंच वाले रास्तों पर,
पेड़ों के माध्यम से रोशनी फेंकने वाली कारें।

कविताएँ गवाह हैं,
आपके लेखन, आवाज ,
एक बार फिर पत्तों की सरसराहट में तुम:
तुम्हारा सपना
छवियों की, ऊतक की,
किताबों की, हड्डियों की।

जुर्गन थियोबाल्डी, जर्मनी (1944)
ज्योतिर्मय ठाकुर द्वारा हिंदी अनुवाद l
Hindi translation by Jyotirmaya Thakur.

***

HÉR ER ÁVARPIÐ

til Nicolas Born

Margtroðnir stígarnir urðu dýpri,
breiður skurður, fjarlægð, engin hvíld.
Ekkert eftir nema þjáning, djúpur andardráttur,
líkami þinn hreyfingarlaus, krepptur, þreyttur.

Þú talaðir um ár, þú talaðir um síðustu forvöð,
þú vildir halda áfram, vona: tvö sumur í viðbót.
Þú sást húsið, tvö ófrágengin herbergi,
hér skyldir þú, strax í haust, skrifa.

Fyrstu kvöldin í nóvember,
dreggjar dagsins klingdu á rúðunum.
Regnið draup, traðirnar auðar,
bílarnir troða ljósunum milli trjánna.

Ljóð bera vitni, rit þín, röddin,
í skrjáfi laufsins ert þú einu sinni enn: draumur þinn
um myndir, efni, bækur. Bein.

JÜRGEN THEOBALDY, Þýskalandi (1944)
Þór Stefánson þýddi eftir enskri þýðingu Germains Droogenbroodt
Translated into Icelandic by Thor Stefansson

***

BERIKUT SALAM

untuk Nicolas Born

Jalan, sering dilalui, menjadi lebih dalam
tanggul lebar, jarak, tak ada yang memberi kedamaian.
Yang tersisa untukmu hanya rasa sakit, nafas hampa
tubuhmu diam, mengeras, lelah.

Kau bicara tentang tahun, kau bicara tentang tenggat waktu akhir
kau ingin melanjutkan, harapan, musim panas, dua kali.
Kau melihat rumah, dua kamar belum sempurna
di sana kau akan menulis, pada musim gugur,

Hari ujung pertama bulan November,
mereka, jejak terakhir, menempel di jendela
Hujan menetes, membuka akses jalan,
mobil menyinarkan lampu melalui pohon.

Puisi menjadi saksi, tulisanmu, suaramu
Bergegas meninggalkanmu lagi: impianmu
tentang gambar, kain, buku. Tulang

JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)
Translation Lily Siti Multatuliana (Indonesia)

***

HERE THE ADDRESSING

per Nicolas Born

I sentieri, molte volte percorsi, sono diventati più profondi,
l’ampio fossato, la distanza, nulla che dia riposo.
Solo il dolore rimane, il respiro fievole,
il tuo corpo fermo, rigido, stanco.

Hai parlato di anni, di scadenze finali,
volevi andare avanti con speranza: un’estate, forse due.
Hai visto la casa, le due stanze spoglie,
dove avresti voluto, già in autunno, scrivere.

I primi giorni di fine novembre,
con le ultime tracce bussavano alle finestre.
Cadeva la pioggia, le strade spoglie,
le macchine gettavano luci fra gli alberi.

Le poesie sono testimoni nude, la tua scrittura, la voce,
Nel fruscio delle foglie c’eri ancora una volta tu: il tuo sogno
di immagini, di tessuto, di libri. Ossa.

JÜRGEN THEOBALDY, Germania (1944)
Traduzione di Luca Benassi

***

SEO CHUGAINN AN BHEANNACHT

do Nicolas Born

Smolchaite na cosáin,
An díog, an ród, suas is anuas.
An phian, an ghearranáil,
An corp teann, traochta.

Labhaireas faoi bhlianta, faoi cheann scríbe,
Faoi thodhchaí, dóchas: samhradh, nó dhó.
Dhá sheomra fholmha,
An teach ina chaithfeá an fómhar ag scríobh.

Laethanta gearra Samhain,
Línte scríobtha ar an ngloine.
Sileadh báistí, bóithre ciúine,
Soilse carranna ag caochadh sna crainn.

Is fianaise filíocht, do lámh, do ghuth,
Siosarnach duilliúr: taibhreamh
Íomhánna, fíochán, leabhar. Bás.

JÜRGEN THEOBALDY, An Ghearmáin (1944)
Leagan Gaeilge le Rua Breathnach

***

ここで呼びかける

〜ニコラス・ボーンのために

よく歩いた道、深くなり
長い堤防、遠い距離、何もくつろげない
痛みだけが残った
空っぽの息、あなたはじっとして、
からだはこわばり、疲れが出た

あなたは年月について話した
最終の締め切りについて話した
あなたは続けたかった
希望を、夏を、この二つを
あなたはその家を見た
使われていない二つの部屋を
そこであなたは書くだろう
すでに季節は秋
11月も半ばを過ぎた頃
最後の痕跡は窓辺で音をならし
雨が滴りおち、通り道を露わにする
車は木々の間に光を照らす

詩には証拠がある
ことば、声、
木の葉のカサカサという音
もう一度あなた
あなた夢のイメージ
薄い本の紙片と骨

ユルゲン・テオバルディ（ドイツ，1944年）
Translated into Japanese by Manabu Kitawaki

***

HAPA KUHUTUBIA

kwa Nicolas Born

Njia, ambazo mara nyingi zilitembewa, zikawa na kina zaidi,
ukuta mpana, umbali, hakuna kitu kilicholeta mapumziko.
Hakuna chochote isipokua maumivu yaliyoachwa, pumzi tupu,
mwili ukawa umetulia, mgumu, umechoka.

Ulizungumza kuhusu miaka, ulizungumza kuhusu wakati wa tarehe za mwisho,
ulitaka kuendelea, matumaini ikiwepo: majira ya moto, mbili zaidi.
Uliona nyumba, vyumba viwili vibichi,
hapo ukiwepo, tayari katika vuli, kuandika.

Siku zilizoanzisha mwisho wa Novemba,
hizo, athari za mwisho, zikiweko kwa dirisha.
Mvua ilinyeshea tupu, barabara za kuingia,
magari yakisukuma taa kwenye miti.

Mashairi yanashuhudia, maandishi yako, sauti,
katika kunguruma kwa majani, kwa mara nyingine tena, wewe: ndoto yako ya picha, ya karatasi laini, ya vitabu. Mifupa.

JÜRGEN THEOBALDY, Ujerumani (1944)
Watafsiri ni Daria Mishueva na Bob Mwangi Kihara.
Translated into Kiswahili by Bob Mwangi Kihara

***

LI VIR, AXAFTIN E

Bona Nîkolas Bom

Rê, bipiranî çûyîn e, ew kwîrbûn,
avbenda dwîr, dwîrî, ne tiştek hêmin bû.
Ji te re her êş man, henaseya vala,
tena te hîn, hêzdar, westan.

Li ser salan tu peyivî, peyivî li ser sozên dawiyê,
te bêtir dixwast, hêvî: Havîn, hîn dudiyan.
Te xanî dîtî, herdu odeyên çênekirî,
li wir tu yê di payîzê de binivisînî.

Rojên pêşin dereng di mijdarê de,
ew, rêçên dawî ne, dengdayî ne li ser camê.
Dilopên baranê barîn, rêyên rwît,
roniya makînan di nav êzingan re dihat.

Helbest, nivîsa te, dengê te dinimîne,
di heyhêriya kaxetan te careke din: Xewna te
ji wêne, tevn, pirtûkan. Hêstiyan.

JURGEN THEOBALDY, 1944, Elmaniya
Translation into Kurdish by Hussein Habasch

***

DI SINI ALAMATNYA

Lorong, sering dilalui, menjadi semakin dalam,
benteng lebar, jarak, tiada yang memberi rehat.
Tiada apa kecuali kesakitan yang tinggal, nafas sesak,
jasadmu kaku, terkedu, keletihan.

Kau bercakap tentang tahun-tahun, kau bercakap tentang garis-garis penamat
Kau mahu terus, harapnya: musim panas, dua lagi
Kau melihat rumah, dua bilik kosong
di situ kau, sudah musim gugur, menulis.

Hari-hari mula pengakhiran November,
semuanya, tinggalan terakhir, terhembus di tingkap-tingkap.
Hujan menitis, kosong jalan-jalan masuk,
kereta-kereta memancarkan cahaya melalui pokok-pokok.

Puisi-puisi menjadi saksi, tulisanmu, suaranya
dalam desiran daun-daun sekali lagi engkau: impian engkau
tentang bayang-bayang, tentang tisu, tentang buku-buku. Tulang-tulang.

JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)
Terjemahan Irwan Abu Bakar
Translated into Malay by Irwan Abu Bakar

***

OTO PRZEMOWA

Nicolasowi Bornowi

Ścieżki, często deptane, stały sie głębsze,
szeroka grobla, odległość, nic nie dawało wytchnienia.
Nie pozostało nic prócz bólu, pustego oddechu
twojego ciała nieruchomego, stwardniałego, zmęczonego.

Mówiłeś o latach, mówiłeś o ostatecznych terminach,
chciałeś iść dalej, z nadzieją: jeszcze lato jedno, dwa.
Widziałeś dom, dwa surowe pokoje,
tam pisałbyś, już jesienią.

Pierwsze dni późnego listopada;
one, ostatnie ślady, stukają w okna.
Deszcz kapał, obnażał drogi dojazdowe,
samochody rzucały światła poprzez drzewa.

Wiersze niosą świadectwo, twoje pisanie, głos,
w szeleście liści jeszcze raz ty: twój sen
o obrazach, tkaninach, książkach. Kości.

JÜRGEN THEOBALDY, Niemcy (1944)
Przekład na polski: Miroslaw Grudzień – Anna Maria Stępień
Translated to Polish: Mirosław Grudzień – Anna Maria Stępień

***

Aqui, A SAUDAÇÃO
para Nicolas Born

Os caminhos, muitas vezes percorridos, aprofundaram-se,
o grande dique, a distância, nada dava descanso.
Tudo o que te restava era a dor, a respiração vazia,
o teu corpo ainda, endurecido. Cansaço.

Falaste dos anos, falaste de prazos finais,
querias proseguir na esperança: no Verão, éramos ainda dois.
Viste a casa, os dois quartos acerbos.
Ali, no Outono já, haverias de escrever.

Nos primeros dias dos finais de Novembro, surgiram
eles, os últimos vestígios, batendo contra as vidraças.
A chuva caía nas calçadas vazias,
os carros conduziam luzes pela floresta.

Os poemas testemunham, a tua escrita, a voz,
no sussurrar das folhas. Tu, uma vez mais: o teu sonho
das imagens, dos tecidos, dos livros. Ossos.

JÜRGEN THEOBALDY, Alemanha (1944)
Tradução portuguesa: Maria do Sameiro Barroso

***

AICI, CHEMAREA

lui Nicolas Born

Drumurile, des bătute, se adânciră,
digul larg, distanța, toate cele care nu-ți mai dădeau pace.
Te-ai ales doar cu durerea, cu suflarea sugrumată,
trupul încă bântuit de încordare, oboseala.

Vorbeai despre ani, termene finale de predare,
îți doreai progresul, aveai o speranță: două veri rămase.
Casa o văzuseși, două încăperi proaspăt tencuite,
tu, acolo, în toamnă, să te apuci de scris.

În noiembrie sosiră primele zile târzii,
ele, cele de pe urmă, dâre scurse peste geamuri.
Ploaia picurând pe golașe drumuri de acces,
și mașini cu săgeți-faruri străpungând desișul.

Să concepi poezii, scrisul tău, și glasul,
tu, din nou, prin foșnet de frunziș: visul tău
de picturi, din țesut și cărți. Oase.

JÜRGEN THEOBALDY, Germania (1944)
Traducere: Gabriela Căluțiu Sonnenberg
Translated into Romanian by Gabriela Căluțiu Sonnenberg

***

МОЕ ОБРАЩЕНИЕ

Николасу Борну

Протоптанные дороги стали глубже,
вот широкая насыпь, даль, нигде нет покоя.
Все, что у тебя еще есть – боль, глухое дыхание,
твое тело закостеневшее и усталость.

Ты говорил о прошлом, ты говорил о последних встречах,
ты хотел продолжать, надеясь: лето, еще, может, два.
Ты заметил дом, те две грубые комнаты,
там ты, уже весной, еще б писал.

Первые поздние дни ноября,
они, как последние следы, бегут по окнам.
Дождь капал на голые дорожки, ведущие к дому,
фары машин светили сквозь деревья.

Стихи – свидетели, твоя тетрадь, твой голос
и в шуршании листов твои: твои мечты
из образов, материй и книг. Твой скелет.

ЮРГЕН ТЕОБАЛЬДИ, Германия (1944)
Перевод Гермайна Дрогенбродта
Перевод на русский язык Дарьи Мишуевой
Translated into Russian:Daria Mishueva

***

POZDRAV

Za Nikolasa Borna

Staze po kojima se često hodalo postale su dublje,
široki nasipi, daljine, koje ne nude odmor.
Ne osta ništa osim bola, šupljeg daha,
vašeg mirnog, ukočenog, otvrdnutog tela.

Govorili ste o godinama,
o krajnjim rokovima
hteli ste da produžite u još leto ili dva.
Videli ste kuću, dve hladne vlažne sobe

Gde bi pisali te jeseni.
Prvih kasnih dana novembra
poslednji dasi su kucnuli na prozore,
dok je kiša kapala a ogolelim prilaznim putevima

automobili gurali svetla kroz drveće.
Ostali su svedoci: pesme, tvoje pisanje, glas.
U šuštanju lišća ti: tvoj san o slikama, tkivu, knjigama. Kosti.

JÜRGEN THEOBALDY (Nemačka 1944)
Sa engleskog prevela S. Piksiades

* Nikolas Born je bio nemački pisac. Zajedno sa Rolfom Diterom Brinkmanom
bio je jedan od najvažnijih i najinovativnijih nemačkih pesnika svoje generacije.

***

CCÀ L’INDIRZZU

Pi Nicolas Born

Li vaneddi caminati spissu, divintaru profunni
La diga larga,la distanza, nenti desi abbentu,
ristau sulu lu duluri, lu ciatu vacanti,
lu to corpu fermu, chiù duru, stancu.

Parrasti di l’anni, di scadenzi finali
Vulevi cuntinuari, spiranza, la stati, nautri dui
Vidisti la casa, li du‘ stanzi crudi
Ddà putevi almenu scriviri nta l’autunnu.

I primi lenti jorna di novembri
L’urtimi tracci, spararu contra li finestri,
la piogga stizziava supra li strati vacanti di l’entrata,
cu li machini c’ammuttavanu luci dintra a l’arburi.

Li puisii sunnu tistimonii, la to scrittura, la vuci,
nta lu fraschiari di li pampini, ancora tu nautra vota,
lu to sognu d’immagini, di fazzuletti, di libbra e ossa.

JÜRGEN THEOBALDY, Deutschland (1944)
Traduzioni in sicilianu di Gaetano Cipolla

***

இதோ கூறப்படுகின்றன !

நிகோலஸ் பானிற்காக

அடிக்கடி நடக்கப்பட்ட பாதைகள் ஆழமாகின
அகலமான அகழி , தூரம், எதுவும் ஓயவு தரவில்லை
வலியைத் தவிற வேறு எதுவும் இல்லை , போலியான மூசசு
உனது உடல் விரைத்தது, கடினமானது, களைத்துப் போனது.

ஆண்டுகளைப்பாற்றி பேசினாய் ,
இறுதி எல்லையைப்பற்றி பேசினாய்
நீ மேலும் செல்ல விரும்பினாய், நம்பிக்கை:
கோடைகாலம் இன்னும் இரண்டு
நீ வீட்டைப் பார்த்தாய், ஒன்றுமில்லாத இரணடு அறைகள்
அங்கே இருப்பாய், ஏற்கெனவே இலையுதிர்காலம், எழுது.

நவம்பர் மாத முதல் காலம் கடந்த நாட்கள்
அவை இறுதித் தடயங்கள்,
ஜன்னலில் விளங்கியது. மழைத்துளிகள் விழுந்தன
செல்லும் பாதையை மூடின
கார்கள் மரங்களுக்கு இடையே விளக்கைத் தள்ளின

கவிதைகளே சாட்சி, உனது எழுத்துகளுக்கும், குரலுக்கும்
இலைகளின் சலசலப்பில், நீ மீண்டும் ஒருமுறை, உனது
மனக்காட்சியில் , திசுக்களில், புத்தகங்களில் கனவு. எலும்புகள்.

JÜRGEN THEOBALDY, Germany (1944)
Translated into Tamil by DR. N V Subbaraman

Recueil: ITHACA 735
Editions: POINT
Site: http://www.point-editions.com/en/

FRIENDS ITHACA
Holland: https://boekenplan.nl
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
France: https://arbrealettres.wordpress.com
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
Romania: http://www.logossiagape.ro; http://la-gamba.net/ro; http://climate.literare.ro; http://www.curteadelaarges.ro.; https://cetatealuibucur.wordpress.com
Spain: https://www.point-editions.com; https://www.luzcultural.com
India: https://nvsr.wordpress.com; https://ourpoetryarchive.blogspot.com>
USA-Romania: http://www.iwj-magazine.com/journal02