Il voudrait prendre la nuit dans ses mains (Guillevic)

Il voudrait
Prendre la nuit
Dans ses mains

Et la presser
Comme une éponge.

(Guillevic)

MA VIE N’EST PAS ENCORE EN UN POÈME (Adam Zagajewski)

Adam Zagajewski    
    
Poem in French, Dutch, Spanish, English, Italian, German, Portuguese, Sicilian, Romanian, Polish, Greek, Chinese, Arab, Hindi, Japanese, Farsi, Bulgarian, Icelandic, Russian, Filipino, Hebrew, Tamil, Kurdish, Bangla, Irish, Serbian, Armenian, Macedonian

In memoriam the great Polish poet, Adam Zagajewski

“Poetry only has an extra value, when human life is in danger”
Adam Zagajewski

Poem of the Week Ithaca 678 « I must not live in a poem yet », Adam Zagajewski, Poland 1945-2021

– All translations are made in collaboration with Germain Droogenbroodt –

***

MA VIE N’EST PAS ENCORE EN UN POÈME

Je ne peux pas encore vivre en un poème,
Je dois rester dans ce monde, dans cette ville
En poésie, sauf les trépassés, personne ne peut
se sentir chez soi;
ils arrivent ici en tant que pauvres violonistes,
leurs doigts sont bleus de froid
et ils dorment longtemps sur des lits de rimes.

Traduction Elisabeth Gerlache

(Adam Zagajewski)

***
IK MAG NOG NIET IN EEN GEDICHT LEVEN

Ik mag nog niet in een gedicht leven,
Ik moet in deze wereld blijven, in deze stad.
In poëzie, kan niemand anders dan de overledenen
zich thuis doen voelen;
ze komen hier als arme vioolspelers,
hun vingers zijn blauw van de vorst,
en ze slapen lang op de bedden van verzen.

Vertaling Germain Droogenbroodt

***

ODAVÍA NO DEBO VIVIR EN UN POEMA

Todavía no debo vivir en un poema,
tengo que quedarme en este mundo, en esta ciudad.
En poesía, nadie mejor que los muertos
puede sentirse como en casa;
vienen aquí como pobres violinistas,
azules sus dedos por la escarcha,
y duermen prolongadamente en el lecho de los versos.

Traducción Germain Droogenbroodt – Rafael Carcelén

***

I MUST NOT LIVE IN A POEM YET

I must not live in a poem yet,
I have to stay in this world, in this city.
In poetry, none but the departed
can make themselves at home;
they come here as poor fiddlers do,
their fingers are blue with frost,
and they sleep long on the beds of verses.

English translation Mirosław Grudzień — Małgorzata Żurecka

***

NON DEVO ANCORA VIVERE IN UNA POESIA

Non devo ancora vivere in una poesia,
devo stare in questo mondo, in questa città.
Nella poesia, nessuno se non i defunti
si sente a casa;
vengono qui come poveri suonatori di violino,
le loro dita blu per il gelo,
e dormono distesi su letti di versi.

Traduzione: Luca Benassi

***

ICH DARF NOCH NICHT IN EINEM GEDICHT LEBEN

Ich darf noch nicht in einem Gedicht leben,
ich muss in dieser Welt bleiben, in dieser Stadt.
In der Poesie kann sich niemand,
außer den Verstorbenen heimisch machen;
sie kommen hierher wie arme Fiedler,
ihre Finger sind blau vor Frost,
und sie schlafen lange auf den Betten der Verse.

Übersetzung Germain Droogenbroodt

***

„NO ENTANTO NÃO DEVO VIVER NUM POEMA

No entanto não devo viver num poema,
tenho que ficar neste mundo, nesta cidade.
Na poesia ninguém além dos mortos
pode sentir-se como em casa;
aparecem aqui feito pobres violinistas,
os dedos estão azuis pela geada,
e dormem tempo demais no leito
dos versos.

Tradução ao português: José Eduardo Degrazia

***

NON VOGGHIU VIVIRI NTA NA PUISIA ANCORA

Non vogghiu viviri nta na puisia ancora.
Aju a stari ancora nta stu munnu, nta sta città.
Nta la puisia, nuddu di chiddi morti
Pò sintirisi commudu.
Li morti venunu ccà comu viulinisti poviri,
cu li jidita gghiacciati di lu friddu
e dormunu pi assai tempu
supra lu lettu di li versi.

Traduzioni in sicilianu di Gaetano Cipolla
Translation into Sicilian by Gaetano Cipolla

***

NU POT TRĂI ÎNCĂ ÎN POEZIE

Nu pot trăi încă în poezie,
mi-e dat să fiu aici, pe lume, în oraș.
Doar cei răposați pot trăi în poezie;
sosesc ca niște bieți violoniști,
cu degete învinețite și înghețate
și adorm profund pe așternutul de versuri.

Traducere: Gabriela Sonnenberg
Translation into Romanian by Gabriela Sonnenberg

***

NIE WOLNO MI JESZCZE ŻYĆ W WIERSZU

Nie wolno mi jeszcze żyć w wierszu,
muszę przebywać w świecie, w mieście
Tylko umarli mogą rozgościć się w poezji;
przychodzą tu jak biedni skrzypkowie
o sinych od mrozu palcach
i długo śpią na łóżkach wersów.

Adam Zagajewski

***

ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΟΙΗΜΑ

Είναι νωρίς να γίνω ποίημα
στον κόσμο ακόμα ανήκω, στην πόλη αυτή
στα ποιήματα ανήκουν
μόνο οι πεθαμένοι
που έρχονται φτωχοί βιολιστές
με παγωμένα δάχτυλα
να κοιμηθούν πάνω στους στίχους

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Translation into Greek by Manolis Aligizakis

***

我还不能活在诗里

我还不能活在诗里，
我得呆在这个世界、这个城市里。
在诗中，除逝者外没人
能使自己像在家一样舒适自在；
他们像可怜小提琴手那样来这儿，
他们的手指被霜冻得青紫，
而他们在诗篇的床上睡得长久。

英译：米罗斯拉夫 —玛格丽特
汉译：中 国 周道模 2021-4-12
Translation into Chinese by William Zhou

***

يجب ألا أعيش في قصيدة

لكن ينبغي أن أمكث في هذا العالم
في هذه المدينة
في الشعر لا أحد يشعر بالراحة
سوى من بالفعل قد رحل.
يأتون هنا مثل عازفي الكمان الفقراء
أناملهم زرقاء من أثر الصقيع
ويغطون في نوم عميق في سرير القصائد.

آدم زاجاجيفسكي ، بولندا ، 1945-2021
ترجمته عن الإنجليزية سارة سليم

Translation into Arab by Sara Slim

***

« कविता का केवल एक अतिरिक्त मूल्य है, जब मानव जीवन खतरे में है »

एडम ज़गजेवस्की , पोलैंड l
मुझे अभी एक कविता में नहीं रहना चाहिए
मुझे अभी एक कविता में नहीं रहना चाहिए,
मुझे इस दुनिया में, इस शहर में रहना है।
कविता में, कोई और नहीं बल्कि दिवंगत
घर पर खुद बना सकते हैं;
वे यहाँ आते हैं जैसे गरीब फ़िदाकार करते हैं,
उनकी उंगलियां ठंढ से नीली हैं,
और वे छंदों के बिस्तर पर लंबे समय तक सोते हैं।
एडम ज़गजेवस्की , पोलैंड l

Translation into Hindi by Jyotirmaya Thakur

***

わたしはまだ詩の中に生きてはならない

わたしはまだ詩の中に生きてはならない
この世界にとどまるのだ、この街に
詩の中では、死者以外はくつろぐことはできない
貧しいバイオリン弾きのようにここにやってきて
指は凍えて青白く
詩歌の寝床で長く眠る

Translation into Japanese by Manabu Kitawaki

***

بااینحال من نباید در سعر زندگی کنم
بااینحال من نباید در شعر زندگی کنم،
من باید در این جهان بمانم، در این شهر.
در شعر، هیچ کس جز رفتگان
نمی‌توانند خانه‌ی خود را بسازند.
آنها همانند کمانچه‌نوازان فقیر به اینجا آمدند،
انگشتانشان از سرما کبود شده،
و زمانی طولانی بر بستر آیات می‌خوابند.

ترجمه: سپیده زمانی
Translation into Farsi by Zepideh Zamani

***

НЕ ТРЯБВА ДА СЕ ПРЕСЕЛВАМ В НЯКОЕ СИХОТВОРЕНИЕ ОЩЕ

Не трябва да се преселвам в някое стихотворение още,
аз трябва да остана в този свят, в този град.
В поезията само покойниците
могат да се почувстват у дома си;
те идват тук като бедни цигулари,
с пръсти посинели от измръзване
и дълго спят в легла от стихове.

превод от английски: Иван Христов
Translation into Bulgarian by Ivan Hristov

***

ÉG MÁ EKKI ENN LIFA Í LJÓÐI

Ég má ekki enn lifa í ljóði,
Ég verð að halda mig við þennan heim, þessa borg.
Í skáldskapnum geta aðeins látnir
látið fara vel um sig;
þeir koma hingað sem fátækir fiðlarar,
fingur þeirra eru blákaldir,
og þeir sofa lengi á ljóðabeði.

Translation into Icelandic by Þór Stefánsson

***

НЕЛЬЗЯ ЕЩЕ МНЕ ЖИТЬ В СТИХАХ

Нельзя еще мне жить в стихах;
Жить нужно в этом мире, в городах.
В поэзии не может, кроме мертвых,
жить никто;
как нищие со скрипкою, они сюда придут,
их пальцы бледны от мороза,
и на кроватях будут спать они из строф.

Перевод на русский язык Дарьи Мишуевой
Translation into Russian by Daria Mishueva

***

HINDI AKO DAPAT MABUHAY SA ISANG TULA

Hindi ako dapat mabuhay sa isang tula subalit,
kailangan kong manatili dito sa mundong ito, sa lunsod na ito.
Sa panulaan, maliban sa nauna ng lumisan
ang may kakanyahang maging tila nasa kanyang tahanan lamang
Nagtungo sila rito bilang mahirap na violinista
mga daliri nila ay kulay bughaw na sa tindi ng lamig,
at sila ay nahimbing sa higaan ng mga talata.

Translation into Filipino by Eden Soriano Trinidad

***

איני חייב עדיין לחיות בשיר / אדם זגייבסקי

אֵינִי חַיָּב עֲדַיִן לִחְיוֹת בְּשִׁיר,
עָלַי לְהִשָּׁאֵר בָּעוֹלָם, בָּעִיר.
בְּשִׁירָה, אִישׁ חוּץ מֵהַמֵּתִים
אֵינוֹ יָכוֹל לְהַרְגִּישׁ בַּבַּיִת;
הֵם בָּאִים לְכָאן כְּכַנָּרִים דַּלִּים,
אֶצְבְּעוֹתֵיהֶם כְּחֻלּוֹת מִקֹּר,
יְשֵׁנִים מְמֻשָּׁכוֹת עַל מִטּוֹת הַפְּסוּקִים.

תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
Translation into Hebrew by Dorit Weisman

***

நான் கவிதையில் இனியும் வாழக்கூடாது

நான் கவிதையில் இனியும் வாழக்கூடாது
நான் இந்த உலகில் தங்கி இருக்க வேண்டும்-இந்த நகரத்தில்.
கவிதையில், இறந்தவர்களைத் தவிற யாரும் வீடெனக் கொண்டு, இருக்க இயலாது.
அவர்கள் பாவம் நரம்பிசைக் கருவி-வயலின்-வாசிப்பவராக வருகிறார்கள்
அவர்களது விரல்கள்பனியால் நீலமாகின,
அவர்கள் நீண்ட நேரம் கவிதைப் படுக்கையில் உறங்குகின்றனர்!
ஆக்கம்
ஆடம் ஜகஜேவ்ஸ்கி

Translation into Tamil by NV Subbaraman

***

NABÊ KU EZ HÎN HER DI HELBESTEKÊ DE BIJÎM

Nabê ku ez hîn her di helbestekê de bijîm
divê ez hîn li vê jiyanê bimînim, li vî bajarî.
Di helbestvaniyê de kesek nikane
xwe welatî bijmîre jibilî yên mirî,
ew tên vir kemancejenên hejar,
tiliyên wan hişîn in ji qeşayê
û ew kwîr li ser nivîna helbestê dixewin.

Translation into Kurdish by Hussein Habasch

***

আমি নিশ্চিত যে আমি করি না বসবাস কবিতায় এখনো

আমি নিশ্চিত যে আমি করি না বসবাস কবিতায় এখনো,
আমাকে যে থাকতে হবে এই পৃথিবীতে, এই শহরে ।
কবিতায়, কেউ না শুধু অন্তর্হিত
বসবাস করে নিজ গৃহের মত;
তারা এখানে আসে নিঃস্ব বেহালা বাদক এর মত,
তাদের অঙ্গুলি গুলি থাকে হিমায়িত নীলাময়,
এবং তারা ঘুমিয়ে থাকে দীর্ঘকাল কবিতার স্তবক এর বিছানায় ।

Bangla Translation: – Tabassum Tahmina Shagufta Hussein

***

NÍOR CHÓIR DOM SOCRÚ SÍOS SAN FHILÍOCHT GO FÓILL

Níor chóir dom socrú síos san fhilíocht go fóill,
Caithfear fanacht beo sa saol, sa chathair seo.
San fhilíocht, ní bhíonn aon suaimhneas ann
Ach amháin dóibh siúd atá ar shlí na fírinne;
amhail fhidléirí fána is ann a thagann siad,
a méara sioctha leis an bhfuacht,
agus ligean siad a scíth ar leapacha véarsaíochta.

Aistrithe go Gaeilge ag Rua Breathnach
Translation into Irisch by Rua Breathnach

***

ЈОШ УВЕК НЕ БИ ТРЕБАЛО ДА ЖИВИМ У ПЕСМИ

Не би требало даживим у песми још,
Морам да будем још у овом свету, у граду.
У поезији само покојни
могу да буду на своме;
дођу као што сиромашни виолинисти долазе,
са од мраза поплавелим врховима прстију
и спавају дуго на постељама од стихова.

Са енглеског превела С. Пиксиадес
Translation into Serbian by S. Piksiades

***

ԻՆՁ ԴԵՌ ՊԵՏՔ ՉԷ ԱՊՐԵԼ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

Ինձ դեռ պետք չէ ապրել բանաստեղծության մեջ,
ինձ պետք է ապրել այս աշխարհում, այս քաղաքում:
Միայն հեռացածները կարող են պոեզիայում
զգալ իրենց ինչպես տանը,
նրանք գալիս են որպես խեղճ ջութակահարներ՝
ցրտից կապտած մատներով
ու երկար քնում են չափածոյի մահիճներում:

Հայերեն թարգմանությունը Արմենուհի Սիսյանի
Translation into Armenian by Armenuhi Sisyan

***

ԻՆՁ ԴԵՌ ՊԵՏՔ ՉԷ ԱՊՐԵԼ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

Ինձ դեռ պետք չէ ապրել բանաստեղծության մեջ,
ինձ պետք է ապրել այս աշխարհում, այս քաղաքում:
Միայն հեռացածները կարող են պոեզիայում
զգալ իրենց ինչպես տանը,
նրանք գալիս են որպես խեղճ ջութակահարներ՝
ցրտից կապտած մատներով
ու երկար քնում են չափածոյի մահիճներում:

Հայերեն թարգմանությունը Արմենուհի Սիսյանի
Translation into Armenian by Armenuhi Sisyan

***

Во сеќавање на големиот Полски поет, Адам Загајевски
„Поезијата има екстра вредност само тогаш кога човечкиот живот е во опасност“ Адам Загајевски

СЀ УШТЕ НЕ Е ВРЕМЕ ДА ЖИВЕАМ ВО ПЕСНА
Сѐ уште не е време да живеам во песна,
морам да останам во овој свет, во овој град.
Во поезијата само покојните
можат да се чувствуваат како дома;
тие доаѓаат овде како сиромашни виолинисти,
прстите им се сини од мраз
и спијат долго на кревети од стихови.

АДАМ ЗАГАЈЕВСКИ, Полска, 1945 -2021
Превод од англиски на македонски: Даниела Андоновска-Трајковска
Translation from English into Macedonian:
Daniela Andonovska-Trajkovska

Adaptations Germain Droogenbroodt – Elisabeth Gerlache

(Adam Zagajewski)

 

Recueil: Ithaca 678
Editions: POINT
Site: http://www.point-editions.com/en/

FRIENDS ITHACA
Holland: https://boekenplan.nl
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
France: https://arbrealettres.wordpress.com
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
Romania: http://www.logossiagape.ro; http://la-gamba.net/ro; http://climate.literare.ro; http://www.curteadelaarges.ro.; https://cetatealuibucur.wordpress.com
Spain: https://www.point-editions.com; https://www.luzcultural.com
India: https://nvsr.wordpress.com; https://ourpoetryarchive.blogspot.com>
USA-Romania: http://www.iwj-magazine.com/journal02

Deux paysans (Pierre Morhange)

Deux paysans

Ma bien-aimée
Si le château veut bien
Si la plaine du château veut bien
Si l’odeur de l’eau su château veut bien

Si la feuille qui passe entre les feuilles
Si l’oreille des écorces
Si les fourmis de l’ombre
Veulent bien, veulent bien
Nous serons à nous.

(Pierre Morhange)

Illustration: Marie Caire-Tonoir

Je vais t’aimer (Alain Borne)

 

Je vais t’aimer
je vais ne plus rien vouloir
dans mes yeux que ton visage
je vais ne supporter mes mains
que caressant ton corps
je vais n’accepter l’espace
que si tu l’occupes
je vais n’être rien
qu’à l’instant de te posséder
je vais
mourir interminablement je vais
vivre si tu vis contre moi
et quand ton plaisir viendra
comme les fleurs rouges sur le printemps vert
au sommet de ta chair je cueillerai
le bouquet de ta joie
afin d’y enfouir mon visage
et y mêlant mon bonheur devenir
un vivant ivre de vie
et crier que vivre est bon
lorsque vivre est vivre
lorsque vivre
est réunir nos deux sangs
lorsque vivre
est te traverser et te devenir
et ne savoir même plus que je te suis.

(Alain Borne)

Illustration: Edvard Munch

 

ZINDIEN (Hervé Le Tellier)

    
ZINDIEN

Je ne sais pas ce que je veux
Paraît kiya des pères qui savent
Qui disent Tu seras militaire
ou architecte ou musicien
plombiézingueur ou bien zindien
Moi je ne veux rien, rien de rien,
ou alors, si, je sais,
tout de suite, tenir ta main.

(Hervé Le Tellier)

 

Recueil: Zindien
Traduction:
Editions: Le Castor Astral

Où trouver la force de tenir (Charles Juliet)

Illustration: Bénédicte Pontet
    
Où trouver la force de tenir
Trop longue à poindre
la petite lueur
qui éclairerait le chemin
Comment apprendre la patience
D’où vient cette obstination
qui permet de poursuivre
alors même que tu voudrais renoncer
D’où vient cette force
Pour lui donner plus de vigueur
tu dois descendre encore plus bas
là où l’excès de souffrance
met fin à la souffrance

Tu ne peux encore franchir ce seuil

Tu voudrais t’emplir
de tout ce qui te manque
de tout ce que follement tu désires
mais la prise se dérobe
tes mains ne peuvent rien garder
Tout est emporté par le vent
Alors accepte
Au lieu de vouloir t’emplir
laisse-toi traverser
Accepte d’avoir les mains vides
Peut-être pourront-elles consolider
ceux qui n’ont pas les mots
et pleurent derrière les murs

*

Descends toujours plus bas
aie confiance
Les questions qui te harcèlent
vont trouver réponse
et c’en sera fini
de la tension qui t’étreint

(Charles Juliet)

 

Recueil: Moisson
Traduction:
Editions: P.O.L.

Souvent quand il avançait (Charles Juliet)

    

souvent
quand il avançait
à tâtons dans sa nuit
il a douté s’est révolté
a voulu remonter
vers la vieille lumière

mais une force le tenait
qui lui enjoignait
de poursuivre
de s’aventurer
une fois de plus
une fois encore
au plus épais
de sa ténèbre

un jour
au comble de la détresse
vidé de toute force
acculé à reconnaître
que l’inaccessible se refusait
il admit qu’il lui fallait
renoncer

*

à sa vive surprise
sans qu’il eût
à progresser d’un seul pas
il franchit le seuil
déboucha dans la lumière

(Charles Juliet)

 

Recueil: Moisson
Traduction:
Editions: P.O.L.

J’ai voué à la solitude (Charles Juliet)

    
j’ai voué à la solitude
ce corps qui m’entrave
et le plus souvent que je puis
je le déserte l’abandonne
à ses fièvres et fatigues
il traîne où il veut
tue le temps comme bon lui semble
et quand il revient
je continue de l’ignorer

je cherche le noyau

la racine

(Charles Juliet)

 

Recueil: Moisson
Traduction:
Editions: P.O.L.

C’EST UN COQ… (Francis Jammes)

    
C’EST UN COQ…

C’est un coq dont le cri taille à coups de ciseaux
l’azur net qui s’aiguise au tranchant du coteau.
Mais je veux autre chose encore?

C’est la salle à manger sur un parc, à midi.
Une femme en blanc, lourde et blonde, pèle un fruit.
— Je veux voir autre chose encore?

C’est une eau tendrement aimée par le village
qui s’y mire et dénoue sur elle ses feuillages,
— Je veux voir autre chose encore?

Mais quoi donc? — Oh! Tais-toi, car je souffre!
Je veux je veux voir, je veux voir au-delà de mes yeux
je ne sais quelle chose encore…

(Francis Jammes)

 

Recueil: Clairières dans le Ciel
Traduction:
Editions: Gallimard

QUI (Roger Milliot)

Illustration: Marie Coisnon
    
QUI

Qui parle en moi, qui me regarde, d’où ?
Qui dit le bien, le mieux, le pire ?
Qui veut l’amour, qui nie l’amour ?
Qui perce des issues, qui ouvre des gouffres ?
Qui se sent étranger ?
Qui habite le vide
Où ce grand cri résonne ?
Qui tient haut les étoiles ?
Qui veut la vie, qui veut la mort ?

(Roger Milliot)

 

Recueil: Je est un autre Anthologie des plus beaux poèmes sur l’étranger en soi
Traduction:
Editions: Seghers