Celle qu’il a désirée (Guillevic)

Celle qu’il a désirée
Assez pour croire

Pouvoir par elle
S’approprier
Jusqu’au désert.

(Guillevic)

On en revient (Guillevic)

On en revient.

Etrange
Est que l’on revienne
Le plus souvent,

Après l’effort, plus grand
Qu’on ne pouvait.

Et même,
A ce retour on s’habitue.

(Guillevic)

MA VIE N’EST PAS ENCORE EN UN POÈME (Adam Zagajewski)

Adam Zagajewski    
    
Poem in French, Dutch, Spanish, English, Italian, German, Portuguese, Sicilian, Romanian, Polish, Greek, Chinese, Arab, Hindi, Japanese, Farsi, Bulgarian, Icelandic, Russian, Filipino, Hebrew, Tamil, Kurdish, Bangla, Irish, Serbian, Armenian, Macedonian

In memoriam the great Polish poet, Adam Zagajewski

“Poetry only has an extra value, when human life is in danger”
Adam Zagajewski

Poem of the Week Ithaca 678 « I must not live in a poem yet », Adam Zagajewski, Poland 1945-2021

– All translations are made in collaboration with Germain Droogenbroodt –

***

MA VIE N’EST PAS ENCORE EN UN POÈME

Je ne peux pas encore vivre en un poème,
Je dois rester dans ce monde, dans cette ville
En poésie, sauf les trépassés, personne ne peut
se sentir chez soi;
ils arrivent ici en tant que pauvres violonistes,
leurs doigts sont bleus de froid
et ils dorment longtemps sur des lits de rimes.

Traduction Elisabeth Gerlache

(Adam Zagajewski)

***
IK MAG NOG NIET IN EEN GEDICHT LEVEN

Ik mag nog niet in een gedicht leven,
Ik moet in deze wereld blijven, in deze stad.
In poëzie, kan niemand anders dan de overledenen
zich thuis doen voelen;
ze komen hier als arme vioolspelers,
hun vingers zijn blauw van de vorst,
en ze slapen lang op de bedden van verzen.

Vertaling Germain Droogenbroodt

***

ODAVÍA NO DEBO VIVIR EN UN POEMA

Todavía no debo vivir en un poema,
tengo que quedarme en este mundo, en esta ciudad.
En poesía, nadie mejor que los muertos
puede sentirse como en casa;
vienen aquí como pobres violinistas,
azules sus dedos por la escarcha,
y duermen prolongadamente en el lecho de los versos.

Traducción Germain Droogenbroodt – Rafael Carcelén

***

I MUST NOT LIVE IN A POEM YET

I must not live in a poem yet,
I have to stay in this world, in this city.
In poetry, none but the departed
can make themselves at home;
they come here as poor fiddlers do,
their fingers are blue with frost,
and they sleep long on the beds of verses.

English translation Mirosław Grudzień — Małgorzata Żurecka

***

NON DEVO ANCORA VIVERE IN UNA POESIA

Non devo ancora vivere in una poesia,
devo stare in questo mondo, in questa città.
Nella poesia, nessuno se non i defunti
si sente a casa;
vengono qui come poveri suonatori di violino,
le loro dita blu per il gelo,
e dormono distesi su letti di versi.

Traduzione: Luca Benassi

***

ICH DARF NOCH NICHT IN EINEM GEDICHT LEBEN

Ich darf noch nicht in einem Gedicht leben,
ich muss in dieser Welt bleiben, in dieser Stadt.
In der Poesie kann sich niemand,
außer den Verstorbenen heimisch machen;
sie kommen hierher wie arme Fiedler,
ihre Finger sind blau vor Frost,
und sie schlafen lange auf den Betten der Verse.

Übersetzung Germain Droogenbroodt

***

„NO ENTANTO NÃO DEVO VIVER NUM POEMA

No entanto não devo viver num poema,
tenho que ficar neste mundo, nesta cidade.
Na poesia ninguém além dos mortos
pode sentir-se como em casa;
aparecem aqui feito pobres violinistas,
os dedos estão azuis pela geada,
e dormem tempo demais no leito
dos versos.

Tradução ao português: José Eduardo Degrazia

***

NON VOGGHIU VIVIRI NTA NA PUISIA ANCORA

Non vogghiu viviri nta na puisia ancora.
Aju a stari ancora nta stu munnu, nta sta città.
Nta la puisia, nuddu di chiddi morti
Pò sintirisi commudu.
Li morti venunu ccà comu viulinisti poviri,
cu li jidita gghiacciati di lu friddu
e dormunu pi assai tempu
supra lu lettu di li versi.

Traduzioni in sicilianu di Gaetano Cipolla
Translation into Sicilian by Gaetano Cipolla

***

NU POT TRĂI ÎNCĂ ÎN POEZIE

Nu pot trăi încă în poezie,
mi-e dat să fiu aici, pe lume, în oraș.
Doar cei răposați pot trăi în poezie;
sosesc ca niște bieți violoniști,
cu degete învinețite și înghețate
și adorm profund pe așternutul de versuri.

Traducere: Gabriela Sonnenberg
Translation into Romanian by Gabriela Sonnenberg

***

NIE WOLNO MI JESZCZE ŻYĆ W WIERSZU

Nie wolno mi jeszcze żyć w wierszu,
muszę przebywać w świecie, w mieście
Tylko umarli mogą rozgościć się w poezji;
przychodzą tu jak biedni skrzypkowie
o sinych od mrozu palcach
i długo śpią na łóżkach wersów.

Adam Zagajewski

***

ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΟΙΗΜΑ

Είναι νωρίς να γίνω ποίημα
στον κόσμο ακόμα ανήκω, στην πόλη αυτή
στα ποιήματα ανήκουν
μόνο οι πεθαμένοι
που έρχονται φτωχοί βιολιστές
με παγωμένα δάχτυλα
να κοιμηθούν πάνω στους στίχους

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Translation into Greek by Manolis Aligizakis

***

我还不能活在诗里

我还不能活在诗里，
我得呆在这个世界、这个城市里。
在诗中，除逝者外没人
能使自己像在家一样舒适自在；
他们像可怜小提琴手那样来这儿，
他们的手指被霜冻得青紫，
而他们在诗篇的床上睡得长久。

英译：米罗斯拉夫 —玛格丽特
汉译：中 国 周道模 2021-4-12
Translation into Chinese by William Zhou

***

يجب ألا أعيش في قصيدة

لكن ينبغي أن أمكث في هذا العالم
في هذه المدينة
في الشعر لا أحد يشعر بالراحة
سوى من بالفعل قد رحل.
يأتون هنا مثل عازفي الكمان الفقراء
أناملهم زرقاء من أثر الصقيع
ويغطون في نوم عميق في سرير القصائد.

آدم زاجاجيفسكي ، بولندا ، 1945-2021
ترجمته عن الإنجليزية سارة سليم

Translation into Arab by Sara Slim

***

« कविता का केवल एक अतिरिक्त मूल्य है, जब मानव जीवन खतरे में है »

एडम ज़गजेवस्की , पोलैंड l
मुझे अभी एक कविता में नहीं रहना चाहिए
मुझे अभी एक कविता में नहीं रहना चाहिए,
मुझे इस दुनिया में, इस शहर में रहना है।
कविता में, कोई और नहीं बल्कि दिवंगत
घर पर खुद बना सकते हैं;
वे यहाँ आते हैं जैसे गरीब फ़िदाकार करते हैं,
उनकी उंगलियां ठंढ से नीली हैं,
और वे छंदों के बिस्तर पर लंबे समय तक सोते हैं।
एडम ज़गजेवस्की , पोलैंड l

Translation into Hindi by Jyotirmaya Thakur

***

わたしはまだ詩の中に生きてはならない

わたしはまだ詩の中に生きてはならない
この世界にとどまるのだ、この街に
詩の中では、死者以外はくつろぐことはできない
貧しいバイオリン弾きのようにここにやってきて
指は凍えて青白く
詩歌の寝床で長く眠る

Translation into Japanese by Manabu Kitawaki

***

بااینحال من نباید در سعر زندگی کنم
بااینحال من نباید در شعر زندگی کنم،
من باید در این جهان بمانم، در این شهر.
در شعر، هیچ کس جز رفتگان
نمی‌توانند خانه‌ی خود را بسازند.
آنها همانند کمانچه‌نوازان فقیر به اینجا آمدند،
انگشتانشان از سرما کبود شده،
و زمانی طولانی بر بستر آیات می‌خوابند.

ترجمه: سپیده زمانی
Translation into Farsi by Zepideh Zamani

***

НЕ ТРЯБВА ДА СЕ ПРЕСЕЛВАМ В НЯКОЕ СИХОТВОРЕНИЕ ОЩЕ

Не трябва да се преселвам в някое стихотворение още,
аз трябва да остана в този свят, в този град.
В поезията само покойниците
могат да се почувстват у дома си;
те идват тук като бедни цигулари,
с пръсти посинели от измръзване
и дълго спят в легла от стихове.

превод от английски: Иван Христов
Translation into Bulgarian by Ivan Hristov

***

ÉG MÁ EKKI ENN LIFA Í LJÓÐI

Ég má ekki enn lifa í ljóði,
Ég verð að halda mig við þennan heim, þessa borg.
Í skáldskapnum geta aðeins látnir
látið fara vel um sig;
þeir koma hingað sem fátækir fiðlarar,
fingur þeirra eru blákaldir,
og þeir sofa lengi á ljóðabeði.

Translation into Icelandic by Þór Stefánsson

***

НЕЛЬЗЯ ЕЩЕ МНЕ ЖИТЬ В СТИХАХ

Нельзя еще мне жить в стихах;
Жить нужно в этом мире, в городах.
В поэзии не может, кроме мертвых,
жить никто;
как нищие со скрипкою, они сюда придут,
их пальцы бледны от мороза,
и на кроватях будут спать они из строф.

Перевод на русский язык Дарьи Мишуевой
Translation into Russian by Daria Mishueva

***

HINDI AKO DAPAT MABUHAY SA ISANG TULA

Hindi ako dapat mabuhay sa isang tula subalit,
kailangan kong manatili dito sa mundong ito, sa lunsod na ito.
Sa panulaan, maliban sa nauna ng lumisan
ang may kakanyahang maging tila nasa kanyang tahanan lamang
Nagtungo sila rito bilang mahirap na violinista
mga daliri nila ay kulay bughaw na sa tindi ng lamig,
at sila ay nahimbing sa higaan ng mga talata.

Translation into Filipino by Eden Soriano Trinidad

***

איני חייב עדיין לחיות בשיר / אדם זגייבסקי

אֵינִי חַיָּב עֲדַיִן לִחְיוֹת בְּשִׁיר,
עָלַי לְהִשָּׁאֵר בָּעוֹלָם, בָּעִיר.
בְּשִׁירָה, אִישׁ חוּץ מֵהַמֵּתִים
אֵינוֹ יָכוֹל לְהַרְגִּישׁ בַּבַּיִת;
הֵם בָּאִים לְכָאן כְּכַנָּרִים דַּלִּים,
אֶצְבְּעוֹתֵיהֶם כְּחֻלּוֹת מִקֹּר,
יְשֵׁנִים מְמֻשָּׁכוֹת עַל מִטּוֹת הַפְּסוּקִים.

תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
Translation into Hebrew by Dorit Weisman

***

நான் கவிதையில் இனியும் வாழக்கூடாது

நான் கவிதையில் இனியும் வாழக்கூடாது
நான் இந்த உலகில் தங்கி இருக்க வேண்டும்-இந்த நகரத்தில்.
கவிதையில், இறந்தவர்களைத் தவிற யாரும் வீடெனக் கொண்டு, இருக்க இயலாது.
அவர்கள் பாவம் நரம்பிசைக் கருவி-வயலின்-வாசிப்பவராக வருகிறார்கள்
அவர்களது விரல்கள்பனியால் நீலமாகின,
அவர்கள் நீண்ட நேரம் கவிதைப் படுக்கையில் உறங்குகின்றனர்!
ஆக்கம்
ஆடம் ஜகஜேவ்ஸ்கி

Translation into Tamil by NV Subbaraman

***

NABÊ KU EZ HÎN HER DI HELBESTEKÊ DE BIJÎM

Nabê ku ez hîn her di helbestekê de bijîm
divê ez hîn li vê jiyanê bimînim, li vî bajarî.
Di helbestvaniyê de kesek nikane
xwe welatî bijmîre jibilî yên mirî,
ew tên vir kemancejenên hejar,
tiliyên wan hişîn in ji qeşayê
û ew kwîr li ser nivîna helbestê dixewin.

Translation into Kurdish by Hussein Habasch

***

আমি নিশ্চিত যে আমি করি না বসবাস কবিতায় এখনো

আমি নিশ্চিত যে আমি করি না বসবাস কবিতায় এখনো,
আমাকে যে থাকতে হবে এই পৃথিবীতে, এই শহরে ।
কবিতায়, কেউ না শুধু অন্তর্হিত
বসবাস করে নিজ গৃহের মত;
তারা এখানে আসে নিঃস্ব বেহালা বাদক এর মত,
তাদের অঙ্গুলি গুলি থাকে হিমায়িত নীলাময়,
এবং তারা ঘুমিয়ে থাকে দীর্ঘকাল কবিতার স্তবক এর বিছানায় ।

Bangla Translation: – Tabassum Tahmina Shagufta Hussein

***

NÍOR CHÓIR DOM SOCRÚ SÍOS SAN FHILÍOCHT GO FÓILL

Níor chóir dom socrú síos san fhilíocht go fóill,
Caithfear fanacht beo sa saol, sa chathair seo.
San fhilíocht, ní bhíonn aon suaimhneas ann
Ach amháin dóibh siúd atá ar shlí na fírinne;
amhail fhidléirí fána is ann a thagann siad,
a méara sioctha leis an bhfuacht,
agus ligean siad a scíth ar leapacha véarsaíochta.

Aistrithe go Gaeilge ag Rua Breathnach
Translation into Irisch by Rua Breathnach

***

ЈОШ УВЕК НЕ БИ ТРЕБАЛО ДА ЖИВИМ У ПЕСМИ

Не би требало даживим у песми још,
Морам да будем још у овом свету, у граду.
У поезији само покојни
могу да буду на своме;
дођу као што сиромашни виолинисти долазе,
са од мраза поплавелим врховима прстију
и спавају дуго на постељама од стихова.

Са енглеског превела С. Пиксиадес
Translation into Serbian by S. Piksiades

***

ԻՆՁ ԴԵՌ ՊԵՏՔ ՉԷ ԱՊՐԵԼ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

Ինձ դեռ պետք չէ ապրել բանաստեղծության մեջ,
ինձ պետք է ապրել այս աշխարհում, այս քաղաքում:
Միայն հեռացածները կարող են պոեզիայում
զգալ իրենց ինչպես տանը,
նրանք գալիս են որպես խեղճ ջութակահարներ՝
ցրտից կապտած մատներով
ու երկար քնում են չափածոյի մահիճներում:

Հայերեն թարգմանությունը Արմենուհի Սիսյանի
Translation into Armenian by Armenuhi Sisyan

***

ԻՆՁ ԴԵՌ ՊԵՏՔ ՉԷ ԱՊՐԵԼ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

Ինձ դեռ պետք չէ ապրել բանաստեղծության մեջ,
ինձ պետք է ապրել այս աշխարհում, այս քաղաքում:
Միայն հեռացածները կարող են պոեզիայում
զգալ իրենց ինչպես տանը,
նրանք գալիս են որպես խեղճ ջութակահարներ՝
ցրտից կապտած մատներով
ու երկար քնում են չափածոյի մահիճներում:

Հայերեն թարգմանությունը Արմենուհի Սիսյանի
Translation into Armenian by Armenuhi Sisyan

***

Во сеќавање на големиот Полски поет, Адам Загајевски
„Поезијата има екстра вредност само тогаш кога човечкиот живот е во опасност“ Адам Загајевски

СЀ УШТЕ НЕ Е ВРЕМЕ ДА ЖИВЕАМ ВО ПЕСНА
Сѐ уште не е време да живеам во песна,
морам да останам во овој свет, во овој град.
Во поезијата само покојните
можат да се чувствуваат како дома;
тие доаѓаат овде како сиромашни виолинисти,
прстите им се сини од мраз
и спијат долго на кревети од стихови.

АДАМ ЗАГАЈЕВСКИ, Полска, 1945 -2021
Превод од англиски на македонски: Даниела Андоновска-Трајковска
Translation from English into Macedonian:
Daniela Andonovska-Trajkovska

Adaptations Germain Droogenbroodt – Elisabeth Gerlache

(Adam Zagajewski)

 

Recueil: Ithaca 678
Editions: POINT
Site: http://www.point-editions.com/en/

FRIENDS ITHACA
Holland: https://boekenplan.nl
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
France: https://arbrealettres.wordpress.com
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
Romania: http://www.logossiagape.ro; http://la-gamba.net/ro; http://climate.literare.ro; http://www.curteadelaarges.ro.; https://cetatealuibucur.wordpress.com
Spain: https://www.point-editions.com; https://www.luzcultural.com
India: https://nvsr.wordpress.com; https://ourpoetryarchive.blogspot.com>
USA-Romania: http://www.iwj-magazine.com/journal02

Qui m’aidera ?… (Philippe Jaccottet)

    
Qui m’aidera ?…

« Qui m’aidera ? Nul ne peut venir jusqu’ici.
Qui me tiendrait les mains ne tiendrait pas celles qui tremblent,
qui mettrait un écran devant mes yeux ne me garderait pas de voir,
qui serait jour et nuit autour de moi comme un manteau
ne pourrait rien contre ce feu, contre ce froid.
D’ici, j’atteste au moins qu’il est un mur
qu’aucun engin, qu’aucune trompette n’ébranle.
Rien ne m’attend plus désormais que le plus long et le pire. »

Est-ce ainsi qu’il se tait dans l’étroitesse de la nuit ?

(Philippe Jaccottet)

Découvert ici: https://schabrieres.wordpress.com/

Recueil: Leçons
Traduction:
Editions: Payot

Credo (Denise Levertov)

    
Credo

Je crois que la terre
existe, et
dans chaque infime atome
de sa poussière le saint
éclat de ta chandelle.
Toi
inconnu que je connais,
toi esprit,
qui donnes,
dans l’amour de créer, la
lettre bien faite,
le fer, l’acte, le rêve.
Poussière de la terre,
garde-toi de mon
incroyance. Glisse,
gris devenu or, dans la coulée de
la vision. Je crois et
je suspends ma foi avec
le doute. Je doute et
je suspends mon doute avec la foi. Sois
monde aimé, menacé.
Chaque infime
atome.
Mais pas la malade
luminescence chassée
de son intimité,
pas la serrure sacrée de sa cellule
forcée. Non,
l’éclat ordinaire
d’une simple poussière dans un ancien soleil.
Sois, pour que je puisse croire. Amen.

*

Credo

I believe the earth
exists, and
in each minim mote
of its dust the holy
glow of thy candle.
Thou
unknown I know,
thou spirit,
giver,
lover of making, of the
wrought letter,
wrought flower,
iron, deed, dream.
Dust of the earth,
help thou my
unbelief. Drift,
gray become gold, in the beam of
vision. I believe and
interrupt my belief with
doubt. I doubt and
interrupt my doubt with belief. Be,
belovéd, threatened world.
Each minim
mote.
Not the poisonous
luminescence forced
out of its privacy,
the sacred lock of its cell
broken. No,
the ordinary glow
of common dust in ancient sunlight.
Be, that I may believe. Amen.

(Denise Levertov)

Découvert ici: https://schabrieres.wordpress.com/

Recueil: Messe pour le Jour de St Thomas Didyme –
Traduction: Traduit de l’anglais (Etats-Unis) par Raymond Farina
Editions: Revue Po&sie N°30 (1984)

UN DUO (Jacques Lacarrière)

Illustration: Giorgio de Chirico
    
UN DUO
(Le duo)

Un couple de mannequins en bois utilisé dans les ateliers de sculpture :
habitants typiques du monde chiriquien.
Qu’attendre des amours d’un tel couple
si ce n’est un rituel d’insectes rigides, une pariade de robots ?

— Étant sans bras pour nous étreindre, rien ne pourra nous séparer.
— Étant sans sexe pour aimer, rien ne pourra nous désunir.
— Sans yeux et sans nez, mon visage. je suis une élégie de cire.
— Sans front; sans bouche, mon partage. je suis un brouillon de sourire.
— Mannequins au torse d’absence ?
— Simulacres que l’éther encense ?
— Appelants du plus grand silence ?
— Aubiers d’être enfantés du tremble ?

Le savez-vous qu’ainsi livrés à la rigidité dorienne des momies,
vous êtes entrelacés à l’énigme du monde?
Le savez-vous qu’en cette terrasse ensoleillée
s’ébauche en vous une théologie des automates ?

(Jacques Lacarrière)

 

Recueil: A l’orée du pays fertile
Traduction:
Editions: Seghers

Lui, le nanti des mots (Jacques Lacarrière)

Illustration: René Baumer
    
Lui, le nanti des mots,
il est revenu parmi ceux à qui manquent les mots.
Et en un temps où ils se vident, s’émiettent, perdent leur sens,
le poète a pouvoir de leur donner leur pleine charge de lumière, de désir, de jeu ou de défi.
Un chargé de mission ? Oui : entretenir le sens et la beauté des mots.
Réinventer leur fulgurance.
Puisqu’en chaque temps de manque,
le poète seul est là pour nommer ce qui manque.

(Jacques Lacarrière)

 

Recueil: A l’orée du pays fertile
Traduction:
Editions: Seghers

LE JOUR DE L’ANNONCIATION A PASSÉ (Aksinia Mihaylova)

    
LE JOUR DE L’ANNONCIATION A PASSÉ

À vue de corbeau
le quartier est d’un blanc indécent
à la fin de juin.
Une femme arrose les fleurs et regarde
de loin les reflets noirs et aveuglants
de l’oiseau dans la cage
qu’un enfant accroche sur le balcon d’en face.
Un jour l’enfant va oublier
de fermer la porte de la cage.
Un jour la femme va traverser
l’unique mur de verre de sa boîte en béton
et ils vont se rencontrer dans l’infini
de cinq mètres entre les immeubles :
quand quelqu’un se jette dans le vide
Dieu construit un pont pour lui,
lance une échelle
ou bien lui envoie un oiseau.

Mais peut-on sortir d’un paysage
gravé dans l’œil
d’un corbeau empaillé ?

(Aksinia Mihaylova)

 

Recueil: Le baiser du temps
Traduction:
Editions: Gallimard

Puisse mon amour… (Lorand Gaspar)

    

Puisse mon amour…

Puisse mon amour des dessins changeants
des corps, des eaux et des vents de ce monde
avec les martinets voler encore ce soir
certitude d’un instant dans la joie
d’une vie d’un coup d’aile dépliée
comme si dans le geste de s’ouvrir
il y avait une braise éternelle –

Reviens près de ces pierres
où quelques mots respirent –
écoute-les de toute ta nuit
tout le poids de l’oubli courbé
sur un feu qui consent aux gris
lumineux et fragiles de ces cendres –
poignée de semences
que dispersent les vents –

(Lorand Gaspar)

Découvert ici: https://schabrieres.wordpress.com/

Recueil: Derrière le dos de Dieu
Traduction:
Editions: Gallimard

Force est à l’échelle (Christian Da Silva)

 

Force est à l’échelle

pourtant la terre
malgré tout son pouvoir
ne lui donne racine

et le ciel
reste plus haut
que le fenil

(Christian Da Silva)

Posted in poésie | Tagué: (Christian Da Silva), échelle, ciel, fenil, force, haut, pouvoir, racine, terre | Leave a Comment »