Ton poème (Philippe Delaveau)

J’inventerais pour toi d’autres paroles,
Je t’apporterais des brassées d’images.
Rien ne te suffirait. Ne joue pas dans la fuite.
Explore le silence, pénètre au fond de toi,
Plus loin, jusqu’à l’obscur où la parole sourd,
Cachée par les feuillages.

Fais ce que dit le maître,
Apporte les amphores,
L’eau de la source où nous avons puisé.
Fais du luth de tes mains l’instrument d’une gloire
Qui sera signe de l’amour.

(Philippe Delaveau)

Nous cherchons du sublime dans la boue (Jean-Baptiste Besnard)

Quand le soleil palpe les fruits
Et caresse la toiture
Quand les abeilles butinent la lumière
Nous déchiffrons des signes

Quand le pavé résonne dans la ville déserte
Esclaves de la pluie
Nous cherchons du sublime dans la boue
Et dans un au-delà du hasard
Nous abordons l’éternel
Sous le regard de glace
De l’étoile la plus froide.

(Jean-Baptiste Besnard)

Illustration

UNE SECONDE (Antonio Cabrera)

    

Poem in French, English, Spanish, Dutch and in Arabic, Armenian, Bangla, Catalan,
Chinese, Farsi, German, Greek, Hebrew, Hindi, Icelandic, Indonesian, Irish (Gaelic),
Italian, Japanese, Kiswahili, Kurdish, Macedonian, Malay, Polish, Portuguese,
Romanian, Russian, Serbian, Sicilian, Tamil
Poem of the Week Ithaca nr 705,

“A SECOND”,
Antonio Cabrera, Spain, (1958 – 2019)
de: « Con el aire » Visor, 2004
– All translations are made in collaboration with Germain Droogenbroodt –

UNE SECONDE

Mes mains sont froides.
J’ai monté la rue
résolu l’affaire banale de manière appropriée
et suis rentré à la maison pour prendre à nouveau
place à cette table.
J’ai découvert alors
combien mes mains étaient froides
un signe
qui m’inquiète peut-être à tort
car avoir les mains froides ne signifie pas grand-chose.
Ce jour froid de novembre
se trouve dans mes mains, c’est tout.
C’est moi :
je vois le vase grec classique
et le soir familier m’entoure.
Mais il est inhabituel pour moi d’avoir les mains froides.
Durant une courte seconde, mon esprit a vu
le voile prévisible, la page écrite en gris
où le nom le mien serait raturé
avec l’encre glacée de la fin.

(Antonio Cabrera), Espagne (1958 – 2019)
Traduction Elisabeth Gerlache

***

A SECOND

My hands are cold.
I’ve gone out into the street,
I’ve settled the minor matter
and returned home to take again
my place at this table.
I then discovered
the coldness of my hands,
a sign
which disturbs me perhaps without justification,
it’s just a little thing to have cold hands.
This cold of November
is in my hands, nothing else.
It’s me:
I see the simple Greek vase
and the usual evening around me.
But it’s very rare for me to have cold hands.
In a fleeting second, my thought has seen
the probable fog, the filled out gray leaf
where the name I have would be crossed out
with the frosty ink of the end.
ANTONIO CABRERA, Spain
Translation Germain Droogenbroodt ─ Stanley Barkan

***

UN SEGUNDO

Tengo las manos frías.
He salido a la calle,
he resuelto el asunto banal correspondiente
y he regresado a casa para ocupar de nuevo
mi sitio en esta mesa.
He descubierto entonces
la frialdad de mis manos,
signo
que me perturba acaso sin justificación,
porque es muy poca cosa tener las manos frías.
Este frío noviembre
está en mis manos, nada más.
Soy yo:
veo el jarrón ingenuamente griego
y la tarde de siempre rodeándome.
Pero en mí es muy raro tener las manos frías.
En un fugaz segundo, mi pensamiento ha visto
la niebla tan probable, la hoja gris escrita
donde el nombre que tengo estaría tachado
con la tinta de escarcha del final.
ANTONIO CABRERA, España, (1958 – 2019)

***

EEN SECONDE

Mijn handen zijn koud.
Ik ben de straat opgegaan,
ik heb de banale zaak passend opgelost
en ben naar huis teruggekeerd om opnieuw
aan deze tafel mijn plaats in te nemen.
Dan ontdekte ik
hoe koud mijn handen waren,
een teken
dat mij wellicht zonder reden verontrust,
want koude handen hebben heeft weinig te betekenen.
Deze koude november
zit in mijn handen, meer niet.
Ik ben het:
ik zie de eenvoudige Griekse vaas
en rondom mij de gewone avond.
Maar het is ongewoon voor mij om koude handen te hebben.
In een vluchtige seconde, heeft mijn gedachte
de zo vermoedelijke nevel gezien, het grijze geschreven blad
waarop de naam die ik heb zou doorgestreept zijn
met de ijzige inkt van het einde.
Vertaling Germain Droogenbroodt

***
ظةَ ل ح
ر ي داي ا ب
ن ا دت
ي
م ا ج ر ك ن ت خ َ
ر ف يَال ش ز ل ال ن
ا

م رَب سي ط س وي َت ه َ،َ
عَل
عد ت و
ع ل ست ق ر
ولةَ ل
طا
لى ه ذ ه ال
ى م كان يَال م عت ا د إ
ي.َ
وا كت ش َ ف ت ب ع د ها ب رو دة ي دا
م ل ع
ة
ري ر ال ش
ما ب د َو نَت ب َ
ي ء ال ذي ي ز ع جن ي رب

و أ
من ال س ه ل س ه ن ه َ ل ي َ

ر أ ن ت كو ن ي داي ا ب
ن ا دت
ي
و م ج ه
مب ر ف ي ي ديَالش َ رد ََب ر د
عق د َ م ن ذ لك ن وف

ي ء أ
ذ ه
ا أن ا:َ

ر أ
ء ال م عت ا د ال م حي ط ب يَ
م سا
وال
الي ون ان ي ة
ى ال م ز ه ري ة
ر ج ل كن ه َ م ن الن ا د
د َ

ر ا أ نَت كو ن ي داي ا ب
ن ا دت
ي
ح ظ ة عاب
ر ف ي ل
ة

رى ال ضب ا ب ال م حت
ري ت
ف كا
م ، أ
ل،
و
ال ر ر ال
م ق ة
و ءة َ ا دي
م مل
ال
ة
م أي َ ن
مَ
م ا س ل س ح سي ت
ح ص ال ذي ت
ل ت ع
لي ه
ر ص ب حب َ
ال ق

ه يع ف ي الن
اي ةَ
أنتونيو كابريرا
ترجمةَللعربية:َعبدَالقادرَكشيدة
Translated into Arab by Mesaoud Abdelkader

***

ՎԱՅՐԿՅԱՆ
Ձեռքերս սառն են:
Դուրս եկա փողոց,
Կարգավորեցի մի փոքիկ գործ
և վերադարձա տուն՝ նորից զբաղեցնելու
իմ տեղն այս սեղանի մոտ:
Հետո հայտնաբերեցի
ձեռքերիս սառնությունը.
նշան, որն անհանգստացնում է ինձ
թերևսՙ, առանց հիմնավորման,
սառը ձեռքեր ունենալը աննշան մի բան է:
Նոյեմբերի այս սառնությունն է
ձեռքերիս մեջ, ուրիշ ոչինչ:
Սա ես եմ.՚
տեսնում եմ հունական պարզ ծաղկամանը
և սովորական երեկո իմ շուրջ:
Բայց ինձ համար շատ հազվադեպ է
սառը ձեռքեր ունենալը:
Մի անցնող վայրկյանում միտքս տեսավ
հավանական մառախուղ,
մոխրագույնով լի տերև,
ուր իմ ունեցած անունը կջնջվի
վերջի ցրտաշունչ թանաքով:
Անտոնիո Կաբրերա, Իսպանիա (1958 – 2019)
Translated into Armenian by Armenuhi Sisyan
Հայերեն թարգմանեց Արմենուհի Սիսյանը

***

একটি মুহূ র্ত
আমার হাত যুগল শীতল ।
আমম বের হয়েমি রাস্তা়ে,
আমম মিষ্পমি কযরমি বিাটখাযটা মেষ়ে গুমল
এেং প্রতযােতত ি কযরমি ঘযর মিযর মিযত আোর
আমার জা়েগা ঘযরর এই বটমেযল ।
তখি আমার দৃমি বগাচর হল
শীতলতা আমার হাত যুগযল,
একটি মচহ্ন
যা আমা়ে মেরক্ত কযর হ়েযতাো বকাি যুমক্ত িাডাই,
শীতল হাত থাকা একটি সাধারি বিাট েযাপার ।
িযেম্বযরর এই শীত
বিয়ে আযি আমার হাত গুমলযত, আর অিয মকিুই ি়ে ।
এই বয আমম:
আমম একটি সাধারণ গ্রীক িু লদামি বদখযত পামি
এেং প্রাতযমহক সন্ধ্যা আমার চারপাযশ ।
মকন্তু এটি অমত দুলতে আমার ঠাণ্ডা হাত যুগল থাকা আমার জিয ।
ক্ষমিযকর মুহূ যতত, আমার মচন্তা ধারা প্রতযক্ষ কযরযি
সম্ভােয কু়োশা, স্ফীত ধূসর পাতা
বযখাযি আমার িাম বকযট বদও়ো হযে
বযখাযি আমার িাম মুযি বদও়ো হযে
সমামির মহমশীতল কামল মদয়ে ।
আন্তোনিও কযোন্েরো, স্পেি, (১৯৫৮ – ২০১৯)
Bangla Translation: Tabassum Tahmina Shagufta Hussein

***

UN SEGON
Tinc les mans fredes.
He sortit al carrer,
he resolt l’assumpte banal corresponent
i he tornat a casa per tornar a ocupar
el meu lloc en aquesta taula.
He descobert llavors
la fredor de les meves mans,
signe
que em pertorba potser sense justificació,
perquè és molt poca cosa tenir les mans fredes.
Aquest fred novembre
és a les meves mans, res més.
Sóc jo:
veig el gerro ingènuament grec
i la tarda de sempre envoltant-me.
Però en mi és molt estrany tenir les mans fredes.
En un fugaç segon, el meu pensament ha vist
la boira tan probable, el full gris escrit
on el nom que tinc estaria ratllat
amb la tinta de gebre del final.
Antonio Cabrera, Espanya, (1958 – 2019)
Traducció al català: Natalia Fernández Díaz-Cabal

***

一秒钟
我双手都冷。
我外出来到街上，
我解决了这件无关紧要的事
然后回到家里再次占据
这张桌子边我的位置。
然后我发现
我双手的冰冷，
一个标志
这让我不安也许没有道理，
因为双手冰冷并不真的令人担忧。
冬月的寒冷
只在我手里，没别的事。
是我：
我看到一个简朴的希腊花瓶
和我周围的寻常夜晚。
但我极其少有会冷手。
在转瞬即逝的一秒钟里，我的思想看到了
可能的霜冻，这写下的灰白纸张
上面我拥有的名字将随末日的
霜冻墨水一起被勾销。
原作：西班牙 安东尼奥·卡布雷拉（1958-2019）
英译：比利时 杰曼·卓根布鲁特
汉译：中 国 周道模 2021-11-5
Translated into Chinese by Willam Zhou

***

در ثانيه
دستانم سردَ استَ
من بهَ خيابان رفتهَ بودمَ
تمسئلهَی کوچکیَ را حل کردم
و بهَ خانه بازگشتمَ تاَ دوباره
بر جایَ خودَ را سرَ اين ميز بنشينمَ.َ
و سپسَ منَ متوجهَ شدمَ
سردی دستانمَ
نشانهَيی
که شايدَ بیَدليل مرا آزار میدهدَ.َ
اينَ سرمایَ نوامبرَ
در دستانَ من استَ وَ چيزَ ديگریَ نيستَ.َ
از منَ استَ:َ
من گلدانَ کوچک يونانیَ را میَبينمَ
و يک غروبَ معمولی درَ اطرافم.َ
اما بسيارَ بهَ ندرتَ پيش میَآيدَ دستهايمَ سردَ باشدَ.َ
در يک ثانيهَیَ گذرا، بهَ فکرم رسيده استَ
مهآلودگی احتمالی،َ برگَ خاکستریَ پرَ شدهَ
برگهَيی کهَ ناممَ درآنستَ خط میَخوردَ
با جوهر يخَزدهی پايانَ.َ
کابِر ، اسپانيا ) ۲۰۱۹-۱۹۵۸ َ)آنتونيو را
ترجمه:َسپيدهَزمانیَ
Translated into Farsi by Sepedih Zamani

***

EINE SEKUNDE

Meine Hände sind kalt.
Ich bin auf die Straße gegangen,
habe die entsprechende, banale Sache geklärt,
und bin nach Hause zurückgekehrt, um meinen Platz
an diesem Tisch wieder einzunehmen.
Dann entdeckte ich
die Kälte meiner Hände,
ein Zeichen
das mich vielleicht zu Unrecht beunruhigt,
denn es macht wenig aus, kalte Hände zu haben.
Dieser kalte November
sitzt in meinen Händen, nichts anderes.
Ich bin es:
ich sehe die schlichte griechische Vase
und den üblichen Abend um mich herum.
Aber es ist ungewöhnlich für mich, Hände zu haben.
In einer flüchtigen Sekunde haben meine Gedanken
den so unausweichlichen Nebel gesehen,
das graue beschriebene Blatt
wo der Name, den ich habe, durchgestrichen wäre
mit der froststarren Tinte des Endes.
Antonio Cabrera, Spanien (1958 – 2019)
Übersetzung Germain Droogenbroodt – Wolfgang Klinck

***

ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ

Τα χέρια μου είναι κρύα
βγήκα έξω στο δρόμο
να ταχτοποιήσω κάτι ασήμαντο
γύρισα σπίτι κι έκατσα στο τραπέζι
Τότε διαπίστωσα
πόσο κρύα είναι τα χέρια μου
σημάδι
που μ’ ανησυχεί ίσως δίχως λόγο
ασήμαντο να `χεις κρύα χέρια.
Το κρύο του Νοέμβρη
στα χέρια μου, τίποτε άλλο.
Εγώ είμαι:
Βλέπω το απλό Ελληνικό βάζο
και το συνήθες βράδυ ένα γύρο μου.
Μα σπάνια έχω κρύα χέρια.
Μια φευγαλέα μου σκέψη παρατηρεί,
μες στην ομίχλη, το γκρίζο φύλλο
με τ’ όνομα μου ξεγραμμένο
με την κρύο μελάνι του τέλους.
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Translated into Greek by Manolis Aligizakis

***

שניה אחת / אנטוניו כַּבְּ רֵ רָ ה
יָדַ י קָ רֹות.
יָצָאתִ י הַ חּוצָה,
פָ תַ רְ תִ י אֶ ת הַ ּנֹושֵׂ א הַ זָעִ יר
וְחָ זַרְ תִ י הַ בַ יְתָ ה לָ שֶ בֶ ת שּוב
בִ מְ קֹומִ י אֶ ל הַ שֻּׁ לְ חָ ן הַ זֶה.
וְאָ ז גִלִ יתִ י
אֶ ת הַ קֹּר שֶ ל יָדַ י,
סִ ימָ ן
שֶ מַ טְ רִ יד אֹותִ י, אּולַ י לְ לֹּא הַ צְ דָ קָ ה,
זֶה בֶ אֱמֶ ת דָ בָ ר פָ עּוט שֶ יִהְ יּו יָדַ יִם קָ רֹות.
הַ קֹּר הַ זֶה שֶ ל נֹובֶ מְ בֶ ר
הּוא בְ יָדַ י, זֶה הַ כֹּל.
זֶה אֲנִי:
אֲנִי רֹואֶ ה אֶ ת הָ אֲגַרְ טָ ל הַ יְוָנִי הַ פָ שּוט
וְאֶ ת הָ עֶרֶ ב הָ רָ גִיל סְ בִ יבִ י.
אֲבָ ל נָדִ יר מְ אֹוד שֶ יִהְ יּו לִ י יָדַ יִם קָ רֹות.
בַ שְ נִיָה הַ חֹולֶ פֶ ת, מַ חְ שַ בְ תִ י רָ אֲתָ ה
אֶ ת הָ עֲרָ פֶ ל הַ סָ בִ יר, אֶ ת הַ גִלָ יֹון הָ אָ פֹּר הַ כָתּוב
הֵׂ יכָן שֶ שְ מִ י שֶ לִ י יִמָ חֵׂ ק
בַ דְ יֹו הַ קְ פּואָ ה שֶ ל הַ סֹוף.
Antonio Cabrera, Spanien (1958 – 2019)
תרגום מאנגלית לעברית: דורית ויסמן
Translated into Hebrew by Dorit Weisman

***

एक क्षण

मेरेहाथ ठं डेहैं।
मैंबाहर गली मेंचला गया हूँ,
मैंनेमामूली मामला सुलझा ललया है
और लिर सेलेनेके ललए घर लौट आया
इस टेबल पर मेरी जगह।
मैंनेतब खोजा
मेरेहाथोंकी ठं डक,
एक संके त
जो शायद लबना वजह मुझेपरेशान करता है,
ठं डेहाथ होना बस एक छोटी सी बात है।
नवंबर की यह ठं ड
मेरेहाथ मेंहै, और कु छ नही ं।
यह मैंहूँ:
मुझेसाधारण ग्रीक िू लदान लदखाई देता है
और मेरेआसपास की सामान्य शाम।
लेलकन मेरेललए ठं डेहाथ होना बहुत दुललभ है।
क्षणभंगुर क्षण में, मेरेलवचार नेदेखा है
संभालवत कोहरा, भरा हुआ धुमैला पत्ता
जहां मेरा नाम काट लदया जाएगा
अंत की ठं ढी स्याही से।
एं टोलनयो कै बरेरा, स्पेन, (1958 – 2019)
Hindi translation by Jyotirmaya Thakur.

***

ANDARTAK

Hendur mínar eru kaldar.
Ég fór út á götu,
ég gekk frá smámáli
og sneri aftur heim og settist á ný
á minn stað við borðið.
Þá uppgötvaði ég
að hendur mínar eru kaldar,
merki
sem angrar mig kannski að ástæðulausu,
það er bara lítilræði að vera kalt á höndunum.
Nóvemberkuldinn
er í höndum mínum, það er allt og sumt.
Það er ég:
Ég sé látlausa gríska vasann
og venjulegt kvöldið í kringum mig.
En mér er mjög sjaldan kalt á höndunum.
Andartaksstund sá ég í huganum
líklega þoku, útfyllt grá blöð
þar sem nafn mitt yrði strikað út
með ísköldu bleki endalokanna.
ANTONIO CABRERA, Spáni, (1958 – 2019)
Þór Stefánsson þýddi
Translated into Icelandic by Thor Stefansson

***

DALAM SEKEJAP

Tanganku dingin.
Aku keluar mengarah jalanan,
Kurampungkan masalah kecil
dan balik ke rumah untuk mengambil
tempatku di meja ini.
Kemudian kusadari
Tanganku kedinginan,
suatu kesan
yang mengusikku mungkin tanpa pembenaran,
hal yang ringan mempunyai tangan yang kedinginan
Ini November yang dingin
dalam tanganku, tidak ada yang lain.
Itulah aku:
Kulihat jambangan bunga sederhana dari Yunani
dan malam yang biasa sekitarku.
tapi takjub tanganku kedinginan.
Dalam sepintas, pikiranku memandang
mungkin kabut, mengisi daun abu-abu
dimana nama yang kumiliki akan dicoret
dengan tinta beku di ujung.
Antonio Cabrera, Spain (1958 – 2019)
Translated into Indonesian by Lily Siti Multatuliana

***

BOMAITE

Tá mo lámha fuar.
Amuigh ar an tsráid arís
Chuir mé an rud fánach sin taobh thiar díom
Agus táim sa bhaile anois
i mo shuí chun boird.
Is ag an bomaite seo
a bhraithim an fuacht i mo lámha,
comhartha
a bhaineann geit asam gan údar, rud fánach,
b’fhéidir, na lámha a bheith fuar.
Fuacht mhí na Samhna
i mo lámha, sin uile.
Mise atá ann:
Feicim an vása lom Gréigeach os mo chomhair,
an gnáth-thráthnóna im thimpeall.
Is annamh a bhíonn mo lámha fuar.
I bhfaiteadh na súl samhlaíodh dom
an néaltrú deiridh, m’ainm scriosta
ón duilleog liathdhonn
le dúch sioctha an neamhní.
Antonio Cabrera, An Spáin (1958 – 2019)
Aistrithe go Gaeilge ag Rua Breathnach
Translated into Irish (Gaelic) by Rua Breathnach

***

UN SECONDO

Ho le mani fredde.
Sono uscito in strada,
Ho sistemato un paio di inezie
e sono tornato a casa per prendere di nuovo
il mio posto a questo tavolo.
Allora ho scoperto
il freddo delle mie mani,
un segno
che mi irrita forse senza alcun motivo,
è poca cosa avere le mani fredde.
Questo freddo di novembre
è nelle miei mani, nient’altro.
sono io:
osservo la semplicità di un vaso greco
e la solita sera intorno a me.
Ma per me è strano avere le mani fredde.
In un secondo fugace, i miei pensieri hanno visto
la nebbia così probabile, il foglio scritto pieno di grigio
dove il nome che ho verrebbe cancellato
con l’inchiostro gelido della fine.
Antonio Cabrera, Spagna, (1958 – 2019)
Traduzione di Luca Benassi

***

一瞬の間に

手が冷たい
街に出て、小さなトラブルを解決した
そして家に戻り
いつものテーブルの椅子に腰かけた
その時気づいたのだ
手の冷たさを
きっと言い訳もできず、わたしを悩ます兆候だ
手が冷たいなんて、取るに足らないことだ
この 11 月の寒さが手の中にある
他のなにものでもない
それはわたしだ
素朴なギリシアの花瓶といつもの夜がまわりにある
しかし手が冷たいことなどは本当に稀なのだ
おそらく霧がでるだろう
山積みされた灰色の葉っぱ
そこではわたしの持つ名前が
凍るような終末のインクで消されるだろう
アントニオ・カブレラ（スペイン，1958-2019）
Translated into Japanese by Manabu Kitawaki

***

SEKUNDE MOJA

Mikono yangu iko na baridi.
Nimetoka nje barabarani,
Nimetatua jambo lile lidogo
na nikarudi nyumbani kuketi mahali pangu mezani.
Halafu, nikagundua baridi
imo mikononi mwangu,
ishara inayo nisumbua, pengine bila sababu haswa,
kwa kweli ni jambo lidogo kuwa na mikono baridi.
Hii baridi ya mwezi Novemba
imo mkononi mwangu, hakuna jambo lingine.
Ni mimi:
Naona kifaa rahisi cha kuweka maji na maua cha Ugiriki na jioni ya
kawaida ikinizunguka.
Lakini si kawaida sana mimi kuwa na mikono baridi.
Kwa sekunde moja tu, fikra zangu zimeona uwezekano wa ukungu, jani
la kijivu lililo jazika ambapo jina nililonalo
lingeondolewa na rangi barafu mwishowe.
Antonio Cabrera, Spain, (1958 – 2019)
Utafsiri Bob Mwangi Kihara
Translated into Kiswahili by Bob Mwangi Kihara

***

ÇIRKEYEK

Destên min sar in.
Ez çûm çarşiyê,
min karine pûç ravekirin,
û vegerîm male, taku li dor vê maseyê
ciyê xwe bigirm.
Paşê min hestkir
ku destên min sar bûne
nîşaneke
dibê ku min bi neheqî mijûlbike
jiberku ne arîşe ye destên mera sar bin.
Ev mijdara sar
di destên min de rûniştî, ne li dereke din.
Weha li min hat ku:
Guldana yonanî sadeyî bibînim
û weha jî êvara rahatî li dor xwe.
Lê ji min re ne sanahî ye ku destên min hebin.
Di çirkeyeke revyayî de dibê ku
hizra min mij ditîbe û
pelka min e gewre nivîsayî
ku navê min li ser hatibe rakirin
bi divîta qerimî ya dawiyê.
Antonio Cabrera 1958 – 2019, Êspaniya
Translated into Kurdish by Hussein Habasch

***

СЕКУНДА

Студени ми се рацете.
Излегов надвор на улица,
Ја завршив ситната работа
и се вратив дома за да го заземам пак
моето место на оваа маса.
Тогаш си го открив
студенилото во рацете,
знак
што ме вознемирува можеби неоправдано,
ништо не е тоа да имаш студени раце.
Ова студенило на ноември
е во моите раце, ништо друго.
Тоа сум јас:
Ја гледам едноставната грчка вазна
и вообичаената вечер околу мене.
Но не е својствено за мене да имам студени раце.
За секунда, мојата мисла виде
можна магла, сиво обоениот лист
на кој стои моето име би било прецртано
со мастилото од мраз на крајот.
Antonio Cabrera, Spain, (1958 – 2019)
Антонио Кабрера, Шпанија (1958-2019)
Превод од англиски на македонски: Даниела АндоновскаТрајковска
Translation from English into Macedonian: Daniela Andonovska
Trajkovska

***

SESAAT

Tangan-tanganku sejuk.
Aku telah keluar ke jalanan,
telah aku selesaikan masalah kecil
dan pulang ke rumah untuk mengambil kembali
tempatku di meja ini.
Kemudiannya aku temui
kesejukan tangan-tanganku
sebuah tanda
yang mengangguku barangkali tanpa justifikasi,
perkara kecil sahaja untuk tangan-tangan kesejukan.
Sejuk November ini
berada di tangan-tanganku, dan tiada apa-apa hal lagi.
Itu aku:
aku melihat sebuah pasu Greek yang biasa
dan petang yang bisa di kelilingku.
Tapi jarang sekali untuk tangan-tanganku menjadi sejuk.
Dalam tempoh sesaat, fikiranku telah terlihat
kabus kemungkinan, daun kelabu yang terisi
tempat nama yang kumiliki dipotong
dengan dakwat beku penghujungnya.
ANTONIO CABRERA, Spain,
Malayan translation by Dr. Irwan Abu Bakar

***

CHWILA

Mam zimne dłonie.
Wyszedłem na ulicę,
rozstrzygnąłem banalny problem
i wróciłem do domu ponownie zająć
swoje miejsce przy tym stole.
Wtedy odkryłem
chłód moich dłoni,
znak,
który mąci mój spokój może bez powodu
to nic takiego mieć zimne dłonie.
Ten chłodny listopad
jest w moich dłoniach, i tyle.
Oto ja:
widzę wazon w naiwnie greckiej formie.
i spowijający mnie jak zawsze wieczór
Lecz to niezwykle rzadkie, bym miał zimne dłonie.
W ulotnej sekundzie moja myśl ujrzała
mgłę, jakże prawdziwą, zapisaną szarą kartkę
na której imię powinien byłbym zamazać
oszronionym tuszem finału.
Antonio Cabrera, Hiszpania (1958 – 2019)
Przekład na polski: Mirosław Grudzień ─ Anna Maria Stępień
Translated to Polish: Mirosław Grudzień – Anna Maria Stępień

***

UM SEGUNDO

Tenho as mãos frias.
Saí à rua,
resolvi o assunto banal correspondente
e regressei a casa para ocupar de novo
o meu lugar nesta mesa.
Descubri então
a frieza das minhas mãos,
sinal
que me perturba, possivelmente, sem justificação,
porque é muito pouco ter as mãos frias.
Este frio Novembro
está nas minhas mãos, nada mais.
Sou eu:
vejo o vaso ingenuamente grego
e a tarde de sempre à minha volta.
Mas é muito raro em mim ter as mãos frias.
Num segundo fugaz, o meu pensamento viu
a neblina tão provável, a folha cinzenta escrita
onde o nome que tenho estaria riscado
com a tinta gelada do final.
Antonio Cabrera, Espanha, (1958 – 2019)
Tradução portuguesa: Maria do Sameiro Barroso

***

O SECUNDĂ

Am mâinile reci.
Am ieșit în stradă,
am rezolvat problema aceea banală
și m-am întors acasă, ca să-mi ocup din nou
locul la masa aceasta.
Am observat atunci
frigul din mâinile mele,
semn
ce mă preocupă, probabil fără rost,
pentru că nu contează prea mult să ai mâini înghețate.
Acest noiembrie rece
mi s-a depus în mâini, nimic mai mult.
Sunt eu:
văd vaza aceasta, simplă, grecească
și-o seară obișnuită, care mă înconjoară.
Dar nu mi se prea întâmplă să am mâinile reci.
În fulgerul secundei, mintea-mi întrezărește,
prin ceți prevestitoare, o foaie gri, pe care
stă scris numele meu, tăiat apoi cu însăși
cerneala celui din urmă ger.
Antonio Cabrera, Spania, (1958 – 2019)
Traducere: Gabriela Căluțiu Sonnenberg
Translated into Romanian by Gabriela Căluțiu Sonnenberg

***

СЕКУНДА.

Руки замерзли.
Вышел на улицу,
сходил по делам,
вернулся домой и снова
сел за стол туда, откуда встал.
И тут понял,
как замерзли руки.
Это знак.
меня волнует что-то без причины,
мерзнущие руки обычно ничего не значат.
Просто холодный ноябрь
держу в руках, и все.
Я тут:
вижу простую греческую вазу,
а вокруг меня обычный вечер.
Необычно, что у меня вообще-то мерзнут руки.
Внезапно за секунду передо мной
встал плотный туман, серый исписанный лист,
а на нем имя, которое я подчеркнул
ледяными чернилами конца.
Антонио Кабрера, Испания (1958 – 2019)
Перевод на русский язык Дарьи Мишуевой
Translated into Russian by Daria Mishueva

***

SECUNDA

Hladne su mi ruke.
Izašao sam na ulicu,
obavio mali posao
i vratio se u kuću
da sednem za sto.
Tada sam primetio
hladnoću mojih šaka,
znak koji me možda uzaludno
uznemirava.
Imati hladne šake je beznačajno.
Hladnoća novembra
mi je u rukama, ništa drugo.
Ovo je moja stvarnost:
vidim jednostavnu grčku vaznu
i obično veče oko sebe.
Ali retko kad imam hladne ruke.
U jednom trenu misao mi je videla,
kroz maglu,
ispisani sivi list
s mojim imenom.
Smrzavajuće mastilo kraja je precrtavalo
moje ime.
ANTONIO CABRERA, Španija, (1958 – 2019)
Sa engleskog prevela S. Piksiades
Translated into Serbian by S. Piksiades

***

UN SECUNNU

Haju li manu friddi.
Niscìu nta la strata,
Risurvìu quacchi banali affari
E riturnaiu a casa di novu
E ripigghiaiu lu me postu a stu tavulinu.
Doppu scuprìu
La friddizza dî me manu,
Un signali
Ca mi disturba forsi senza raggiuni,
Pirchì aviri li manu friddi non è cosa gravi.
Stu friddu di novembri
è nta li me manu, nenti chiui.
Sugnu yo:
Viju lu vasu ingenuamenti grecu
E la basciura solita ca mi circunna.
Ma è raru pi mmia aviri li manu friddi.
Ntôn secunnu, lu me pinseru vitti
La negghia tantu probabbili, la fogghia gricia scritta
Unni lu nomu ca portu fussi scancillatu
Cu lu culuri di l’inchiostru di la fini.

Antonio Cabrera, Spain, (1958 – 2019)
Traduzioni in Sicilianu di Gaetano Cipolla

***

ஒரு வினாடி

எனது கைைள் குளிர்ந்துள்ளன
நான் தெரிற்குல் தென்றிருை்கிறறன்
ஒரு சிரிய விஷயெ்கெெ்ெரிதெய்து விட்டு
எனது றேகெை்குெ்திருே்பிவிட்றடன்.
கைைள் குளிர்ந்திருப்பகெை்
ைண் டறிந்றென்
நியாயமில்லாேல்
எனது உள்ளெ்கெெ்
துன் புறுெ்துகிறது!
.கைைளில் குளிர்ெ்சி என் பது
ஒரு ொொரணவிஷயே்!
நவே்பர்ோெை்குளிர்
என் கைைளில் இருை்கிறது அவ்வளறவ!
அது நாறன
எளிகேயான கிறரை்ை பூெ்ொடிகயை்ைாண் கிறறன்
ொொரணோகல றநரெ்கெ
என்கனெ்சுற்றிப் பார்ை்கிறறன்!
ஆனால் கைை்குளிகரை்ைாண் பது
அரிதுே், அபூர்வோனதுறே!
பறை்குே் ஒரு வினாடியில்
எனது எண் ணே் பார்ெ்ெது
வர உள்ள மூடுபனிகய
முடிவின் பனிேசியால்
எனதுதபயகர
குருை்குை் றைாடிட்டிருப்றபன்!
ஆை்ைே்-தோழியாை்ைே்

Antonio Cabrera -Spain (1958- 2019)
Translated into Tamil by DR. N V Subbaraman

 

Recueil: ITHACA 705
Editions: POINT
Site: http://www.point-editions.com/en/

FRIENDS ITHACA
Holland: https://boekenplan.nl
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
France: https://arbrealettres.wordpress.com
Poland: http://www.poetrybridges.com.pl
Romania: http://www.logossiagape.ro; http://la-gamba.net/ro; http://climate.literare.ro; http://www.curteadelaarges.ro.; https://cetatealuibucur.wordpress.com
Spain: https://www.point-editions.com; https://www.luzcultural.com
India: https://nvsr.wordpress.com; https://ourpoetryarchive.blogspot.com>
USA-Romania: http://www.iwj-magazine.com/journal02

LE MÊME ARC (António Ramos Rosa)

Illustration
    
LE MÊME ARC

Je dirais que je ne vois rien et que je ne sais pas.
Quelque chose est en suspens. L’heure en repos.
Je veux être vivant comme une blessure, comme un signe,
pas davantage que la rumeur d’une chose nue.
En ce moment rien n’est confus ni opaque.
Les labyrinthes sont tremblants, transparents.
On dirait que je traverse un jardin et que la vie entière
repose parmi les forces de la cendre
et l’éclat des flammes. Et je m’endors
en sentant la beauté et le temps, le même arc de lumière.

(António Ramos Rosa)

 

Recueil: Le cycle du cheval
Traduction: du portugais par Michel Chandeigne
Editions: Gallimard

LA BLANCHEUR (António Ramos Rosa)

    
LA BLANCHEUR

Elle a connu les visages et la beauté nuptiale.
Elle a mûri dans l’espace, construit le sens
mystérieux et connu le cri
de la nuit. La main inscrit les signes
dans la pierre, et l’ocre et la cendre
s’exhalent dans le silence, s’effacent dans la blancheur.
Elle ne sait pas et elle sait, car elle est devenue le centre
où elle respire : poisson, colombe, serpent.
Le songe s’est fait espace et son flanc
retient le soleil sous la voûte des arbres.

(António Ramos Rosa)

 

Recueil: Le cycle du cheval
Traduction: du portugais par Michel Chandeigne
Editions: Gallimard

Le silence du jardin (Silvia Baron Supervielle)

Le silence du jardin

des signes
en losange
disposent
le silence
du jardin

(Silvia Baron Supervielle)

Illustration

Il faut si peu de choses (Gérard Bocholer)

    

Il faut si peu de choses
pour qu’il y ait un signe :

éclair de soleil,
échappée de vent,
frisson d’herbe sur un tertre.

(Gérard Bocholer)

 

Recueil: Le poème Exercice spirituel
Traduction:
Editions: Ad Solem

Toucher terre (Robert Momeux)

Toucher terre

Nous ne savions pas qu’il te fallait cela
Village
Nous ignorions
Que la pluie t’était nécessaire
Et ces roseaux dans ta rivière
Et aussi ces pétales de roses
Epandus par le vent
Nous ne savions pas
Qu’il te fallait que la nuit tombe droit
Sur les pentes d’en face
Et que le puits dont la chaîne grince
Interminablement dans l’aube douloureuse
Est un signe attendu
Par tous les arbres de ta place
Nous ne savions pas village
Qu’il te fallait savoir le nom
Et le prénom de tous les enfants dans tes rues
Pour que le ciel ait la juste couleur
Oui t’est nécessaire inéluctablement.

(Robert Momeux)

Illustration: William Lamboley

La joie que donne ce chant (Gérard Bocholer)

    

La joie que donne ce chant
est le signe indubitable de la vraie pureté.

Celui qui l’écoute en estime immédiatement le haut prix.
Son accent ne peut tromper
et rend toute analyse inutile.

(Gérard Bocholer)

 

Recueil: Le poème Exercice spirituel
Traduction:
Editions: Ad Solem

J’enregistre des signes désespérés (Anise Koltz)

Illustration: Raymond Douillet
    
J’enregistre
des signes désespérés
d’une éternité séquestrée

(Anise Koltz)

 

Recueil: Somnambule du jour
Traduction:
Editions: Gallimard